Ida Hahn-Hahn

Ida Hahn-Hahn
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Tressow (en) , 1805eko ekainaren 22a
Herrialdea	Grand Duchy of Mecklenburg-Schwerin
Lehen hizkuntza	alemana
Heriotza	Mainz, 1880ko urtarrilaren 12a (74 urte)
Hobiratze lekua	Hauptfriedhof Mainz (en)
Familia
Aita	Karl von Hahn
Ezkontidea(k)	Friedrich von Hahn (en)  (1826ko uztailaren 5a -  1829ko otsailaren 5a)
Hezkuntza
Hizkuntzak	alemana
Jarduerak
Jarduerak	idazlea
Lan nabarmenak	ikusi Letters from the Orient (en)
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	katolizismoa

Ida von Hahn-Hahn kondesa (alemanez: Ida Gräfin von Hahn-Hahn; Tressow, Alemania, 1805eko ekainaren 22a – Maguncia, Alemaniar Inperioa, 1880ko urtarrilaren 12a) alemaniar idazlea izan zen, jatorri aristokratikokoa.^{[1][2][3][4][5][6]}

Ida Mecklenburgo-Schwerin dukerriko Tressow herrian jaio zen. Karl Friedrich von Hahn (1782-1857) kondearen alaba zen. Ezaguna zen antzerki-ekoizpenetarako zuen gogo neurrigabearengatik, eta, horren ondorioz, familiaren aberastasun ia guztia xahutu zuen. Zahartzaroan, probintzietako antzerki konpainia bat zuzentzen jarraitu zuen, eta pobrezian hil zen. Aitaren aldeko aitona, Friedrich Graf von Hahn (1742-1805), lurjabe aberatsa zen, filosofo eta astronomo bezala ezaguna izan zena.

1826an, Ida lehengusu dirudun batekin ezkondu zen, Friedrich Wilhelm Adolph Graf von Hahn-ekin, zeinari bere abizena errepikatua zor dion. Zoritxarreko ezkontza bizimodua izan zuen eta 1829an, atzerapen mentala izan zuen Antonie Gräfin von Hahn (1829-1856) alaba jaio aurretik ere, dibortzioa eskatu zuen, bere senarraren bizitza irregularra zela eta. Ezin izan da egiaztatu izan zuen bigarren umearen aita Adolf Bystram (1830 ? -) baroia, bazkide eta bidelagunarena zen; ezta bere alaba, laguntzaile profesionalen zaintzapean jarria izan zen.

Kondesaren bidaiek poesia liburu batzuk inspiratu zizkioten, eta 1838an eleberrigile gisa hasi zen, Aus der Gesellschaft kontakizunarekin; izenburu horri eutsi zion ondorengo eleberrietan, seriea osatuta. Jatorrizko liburuari Ilda Schönholm izena jarri zioten.

Zenbait urtez, kondesak eleberriak idazten jarraitu zuen, George Sanden eleberrien nolabaiteko antzekotasun subjektiboa zutenak, baina ez gizarte-erakundeen kontrakoa, eta gizarte aristokratikoari buruz jardun zuen ia esklusiboki. Joera horrek, luzarora, erretratu gupidagabe baten biktima izatera eraman zuen, non Fanny Lewald idazleak barregarri uzten zuen Diogena Roman von Iduna Gräfin H...-O... (1847) izeneko bere estiloaren parodia batean. Jazoera horrek, 1849an Adolf Bystram hiltzearekin eta 1848ko iraultzekin batera, badirudi 1850ean erlijio katolikoa besarkatzera bultzatu zutela. Urrats hori Von Babilonia nach Jerusalem (1851) izeneko lan polemiko batean justifikatu zuen, Heinrich Abeken eta beste pentsalari batzuen erantzun kementsua piztu zuena.

1852ko azaroan, Frantziako Angers-eko Bon-Pasteur Komentura erretiratu zen, eta 1853ko otsailean utzi zuen, bere bizilekua Mainzen ezarriz. Bertan, Vom Guten Hirten komentua sortu zuen Mainzeko San Esteban elizaren ondoan, Wilhelm Emmanuel von Ketteler apezpikuaren laguntzarekin, eta bertan bizi izan zen 1854tik hil zen arte. Erlijio katolikoan emakumeen bazterketa konpontzen lan egin zuen, baina ez zen inoiz ordenatu, eta bere literatur lanekin jarraitu zuen, Bilder aus der Geschichte der Kirche (3 liburuki, 1856–64), Peregrina (1864) eta Eudoxia (1868) ekoitzita.

Urte askotan zehar, bere eleberriak zirkulu aristokratikoetan fikziozko kontakizun ezagunenak izan ziren; bere argitalpen asko, hala ere, oharkabeko manifestu erlijiosoak izan ziren. Ulrich eta Gräfin Faustine, biak 1841ean argitaratuak, bere ospearen gailurra izan ziren; hala ere, Sigismund Forster (1843), Cecil (1844), Sibylle (1846) eta Maria Regina (1860) lanek ere zabalkunde handia izan zuten.

Ida Hahn-Hahnen hilondoko paperek 730 pieza autografo inguru dituzte, eta hark idatzitako 520 eskutitz eta jasotako 180 baino gehiago, baita liburuen eta poesiaren eskuizkribuak ere. 2007tik, Berlingo Hans-Joachim Griephanen Fritz Reuter (Fritz Reuter Literaturarchiv) Literatur Artxiboaren parte dira. Fondoen artean 1844 eta 1845eko eskutitzak daude, Hermann von Pückler-Muskau printzearekin.

Bere obra osoa, Gesammelte Werke izenekoa, Otto von Schaching-en hitzaurrearekin, bi serietan argitaratu zen, 45 liburuki guztira (Regensburg, 1903–1904).

• Gert Oberembt, Ida Gräfin Hahn-Hahn, Weltschmerz und Ultramontanismus (Bonn, 1980)

• Datuak: Q92101
• Multimedia: Ida Hahn-Hahn / Q92101