Franco van Luik
Franco van Luik (Franco Leodiensis, 1015/1020 - rond 1083) was een 11e-eeuwse geestelijke en wiskundige.
Hij was een student van Adelman van Luik, die scholaster was van het kapittel van Sint-Lambertus, verbonden aan de toenmalige Sint-Lambertuskathedraal van de prins-bisschoppen van Luik. Later werd Franco zelf scholaster van Luik. Een van zijn leerlingen was Cosmas van Praag, de eerste kroniekschrijver van de geschiedenis van Bohemen. Cosmas studeerde 5 jaar in Luik[1]. Franco was eveneens proost van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouwe te Maastricht dat onder de hoede stond van het Sint-Lambertuskapittel, het moederkapittel in Luik. Hij maakte zijn neef Litfrid pastoor in Rosmeer[2].
Franco van Luik is vooral bekend door zijn werk in de Euclidische meetkunde. Hij schreef een verhandeling over de kwadratuur van de cirkel. Hij droeg dit werk op aan zijn aartsbisschop, Herman van Keulen, bijgenaamd de Edele[3].
Werken
- De Quadratura Circuli Specimen, redactie door Abbé Migne, Patrologia Latina, 143, col. 1373-1376, te raadplegen op Documenta Catholica Omnia
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Vaes J. De graven van Loon: Loons, Luiks, Limburgs. Davidsfonds Uitgeverij Antwerpen, 2016. ISBN 978-90-5908-765-1
- ↑ Kupper JL. Liège et l'Eglise Impériale XIème et XIIème siècles. Société d’Édition Les Belles Lettres, Parijs. 1981. ISBN 2-251-67228-1. on line. Gearchiveerd op 10 juli 2023.
- ↑ Rieckenberg, Hans Jürgen, "Franco" in: Neue Deutsche Biographie 5, 1961. Blz 332 on line
