Kate Moore

Kate Moore (Oxfordshire, 1979) is een Australisch componist. Ze leeft en werkt in Nederland. Moore studeerde bij de Australische componisten Larry Sitsky, Jim Cotter en Michael Smetanin, bij de Nederlandse componisten Louis Andriessen, Martijn Padding, Diderik Wagenaar en Gilius van Bergeijk, en bij de Amerikaanse componisten David Lang, Julia Wolfe en Michael Gordon (Bang on a Can).[1]

Moore leerde fluitspelen van haar moeder, speelt piano vanaf haar zesde, en cello vanaf haar tiende. Na haar studie compositie aan The Canberra School of Music ANU, besloot ze naar Nederland te verhuizen en bij Louis Andriessen te studeren.[2]

Prijzen

  • 2017 - Matthijs Vermeulenprijs voor haar compositie The Dam.[3]
  • 2022 - Gieskes-Strijbis Podiumprijs[4]
  • Officiële website
Bronnen, noten en/of referenties
  • Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kate Moore (composer) op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
  1. 5 questions to Kate Moore (Composer), icareifyoulisten.com, 15 december 2011
  2. Kate Moore: verbluffende weelde aan muzikanten, Gemeente Den Haag, 4 mei 2011 (via Wayback Machine, 7 mei 2012)
  3. Arts / Dutch music prize goes to the first woman ever, Canberra City News, 30 juni 2017
  4. Podiumprijs 2022, persbericht Gieskes-Strijbis Fonds