Wet van Curie-Weiss

De wet van Curie-Weiss, genoemd naar Pierre Curie en Pierre-Ernest Weiss, beschrijft de magnetische eigenschappen van paramagnetische stoffen waarin magnetische coöperatieve effecten een afwijking van het ideale gedrag volgens de wet van Curie veroorzaken. Dergelijke coöperatieve effecten treden op wanneer de magnetische dipoolmomenten van naburige paramagnetische atomen elkaar beïnvloeden en daardoor ferromagnetische, antiferromagnetische of ferrimagnetische wisselwerking optreedt.

De wet van Curie-Weiss

${\displaystyle \chi _{\text{m}}={\frac {C}{T-T_{\text{Curie}}}}}$

beschrijft de afhankelijkheid van de (absolute) temperatuur ${\displaystyle T}$ van de magnetische susceptibiliteit ${\displaystyle \chi _{\text{m}}}$ van een stof en houdt daarbij rekening met het effect van de curietemperatuur ${\displaystyle T_{\text{Curie}}}$. De constante ${\displaystyle C}$ is de curieconstante.

Als ${\displaystyle T<T_{\text{Curie}}}$, overheersen de ferromagnetische effecten. Als ${\displaystyle T>T_{\text{Curie}}}$, overwegen ferrimagnetisme of antiferrimagnetisme.

• Heiko Lueken: Magnetochemie. B.G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1999, ISBN 3-519-03530-8.

• Wet van Curie