Świstak olimpijski
Marmota olympus[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Nadgromada | żuchwowce | ||
Gromada | ssaki | ||
Infragromada | |||
Rząd | gryzonie | ||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | świstaki | ||
Rodzaj | świstak | ||
Gatunek | świstak olimpijski | ||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
najmniejszej troski | |||
Zasięg występowania | |||
| |||
|
Świstak olimpijski[3] (Marmota olympus) – gryzoń z rodziny wiewiórkowatych. Bardzo bliski przodkowi świstaków północnoamerykańskich.
- Opis
Masa ciała 4- 11kg. Świstaki tylko tego gatunku linieją dwukrotnie w ciągu roku, na wiosnę i przez całe lato, jego sierść rozjaśnia się tak, że w sierpniu staje się żółta.
- Siedlisko
Łąki alpejskie, na ogół powyżej granicy lasów. Zamieszkuje tereny na wysokościach od 1500 do 1750 m n.p.m. Występowanie ograniczone do strefy 1760km² w masywie Mont Olympic (stan Waszyngton) w Stanach Zjednoczonych.
- Zachowanie
Zwierzę żyjące w społecznościach rodzinnych.
- Liczebność
Około 1000 osobników.
Przypisy
- ↑ Marmota olympus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Marmota olympus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 209. ISBN 978-83-88147-15-9. [dostęp 2015-11-18].
Bibliografia
- Encyklopedia Dzikich Zwierząt – Góry. Warszawa: Świat Książki 1997, ISBN 83-7129-211-2.