(14) Irene
Odkrywca | John Russell Hind | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 19 maja 1851 | ||
Numer kolejny | 14 | ||
Charakterystyka orbity (J2000) | |||
Przynależność obiektu | Pas główny | ||
Półoś wielka | 2,5850 au | ||
Mimośród | 0,1674 | ||
Peryhelium | 2,1523 au | ||
Aphelium | 3,0177 au | ||
Okres obiegu wokół Słońca | 4 lata 57 dni 3 godziny | ||
Średnia prędkość | 18,40 km/s | ||
Inklinacja | 9,11° | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Średnica | 152 km | ||
Masa | 6,3 × 1018 kg | ||
Średnia gęstość | 2? g/cm3 | ||
Okres obrotu | (15 h 36 min) h | ||
Albedo | 0,16 | ||
Jasność absolutna | 6,30m | ||
Typ spektralny | S | ||
Średnia temperatura powierzchni | ~ 170 K | ||
Satelity naturalne | brak danych | ||
|
(14) Irene – jedna z większych planetoid z pasa głównego.
Odkrycie
Planetoida została odkryta przez Johna Russella Hinda 19 maja 1851 roku w Londynie.
Jej nazwa pochodzi od mitologicznej Ejrene bogini pokoju, jednej z Hor, córki Zeusa i Temidy.
Orbita
Orbita (14) Irene jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 9,11°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 4 lata i 57 dni krążąc w średniej odległości 2,59 j.a. od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 18,40 km/s.
Właściwości fizyczne
(14) Irene ma średnicę ok. 152 km. Jej albedo wynosi 0,16, a jasność absolutna to 6,3m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 170 K. Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S.
Zobacz też
Bibliografia
- (14) Irene w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (14) Irene w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (14) Irene w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)