1 Flota Powietrzna (III Rzesza)
Historia | |
Państwo | III Rzesza |
---|---|
Sformowanie | 1 lutego 1939 |
Rozformowanie | 16 kwietnia 1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy | Albert Kesselring |
Ostatni | Kurt Pflugbeil |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | Luftwaffe |
Rodzaj wojsk | wojska lotnicze |
Skład | patrz tekst |
1 Flota Powietrzna (niem. Luftflotte 1) – związek operacyjny lotnictwa III Rzeszy z okresu II wojny światowej, uczestniczył m.in. w agresji na Polskę.
1 Flota Powietrzna utworzona została 1 lutego 1939. W agresji na Polskę uczestniczyła od 1 września 1939. Przydzielona została do Grupy Armii Północ, a dowodził nią gen. Albert Kesselring. Działania bojowe prowadziła korzystając z lotnisk na Pomorzu Zachodnim i Prusach Wschodnich[1]. W czasie bitwy o Anglię, razem z 4 Flotą Powietrzną strzegła wschodnich i południowych granic III Rzeszy[2]. Od 22 czerwca 1941 uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki. Dowodzona była przez generała pułkownika Alfreda Kellera, liczyła ponad 1000 samolotów i zgodnie z planem Barbarossa współdziałała z Grupą Armii Północ atakującą ZSRR z rejonu Prus Wschodnich w kierunku Leningradu[3].
Dowódcy 1 Floty Powietrznej
- Albert Kesselring[1] (1 lutego 1939 – 11 stycznia 1940)
- Hans-Jürgen Stumpff (12 stycznia 1940 – 10 maja 1940)
- Wilhelm Wimmer (11 maja 1940 – 19 sierpnia 1940)
- Alfred Keller[4] (20 sierpnia 1940 – 12 czerwca 1943)
- Günther Korten (12 czerwca 1943 – 23 sierpnia 1943)
- Kurt Pflugbeil (24 sierpnia 1943 – 16 kwietnia 1945)
Struktura organizacyjna
Uwagi
- ↑ Organizacja 1 Floty Powietrznej Luftwaffe w czasie pokoju
Przypisy
- ↑ a b Krzemiński 1983 ↓, s. 33.
- ↑ Krzemiński 1983 ↓, s. 98.
- ↑ Jankiewicz 1972 ↓, s. 31.
- ↑ Krzemiński 1983 ↓, s. 161.
- ↑ Jankiewicz 1972 ↓, s. 32-33.
Bibliografia
- Zbigniew Jankiewicz: Powstanie i upadek Luftwaffe. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1972.
- Czesław Krzemiński: Wojna powietrzna Europie w 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1983. ISBN 83-11-06862-3.