37 Pułk Piechoty Obrony Krajowej
37 Pułk Piechoty k.k. Landwehry (niem. 37. Landwehrinfanterieregiment Gravosa lub 37 Landwehr Infanterie-Regimenter Gravosa[1]) – pułk piechoty Kaiserlich Königliche Landwehr. Okręg uzupełnień – Dubrownik (niem. Ragusa).
Pułk został utworzony w Dubrowniku w 1906 jako niemiecki pułk obrony Krajowej.
Kolory pułkowe: trawiasty (grasgrün), guziki srebrne z oznaczeniem "37". W lipcu 1914 roku skład narodowościowy pułku: 82% – Chorwaci i Serbowie[2].
Dyslokacje
Dyslokacja w latach 1906–1910: dowództwo oraz wszystkie bataliony oprócz III w Dubrowniku, III batalion w Gjenovicu.
Dyslokacja w latach 1911–1914: dowództwo oraz wszystkie bataliony oprócz III w Dubrowniku, III batalion w Kotorze.
Dowódcy pułku
- 1907-1911 – płk Karl Walter
- 1912 – płk Josef Haberditz
- 1912-1914 – płk Franz Grossmann
Oficerowie
- mjr Heinrich Weigl
- ppor. Kazimierz Bartoszyński
- lek. pułk. Tadeusz Kolasiński
- ppor. rez. san. Aleksander Ślączka
Przydział w sierpniu 1914 roku
4 Brygada Piechoty Austro-Węgier, 18 Dywizja Piechoty Austro-Węgier, XVI Korpus Austro-Węgier[3].
Przypisy
Bibliografia
- www.mlorenz.at: Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 – 1914. [dostęp 2010-03-20]. (niem.).
- Glenn Jewison & Jörg C. Steiner: Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918. [dostęp 2010-03-20]. (niem.).
- Waldemar Fronczak i in.: Polegli na ziemiach polskich z K.K. Landwehr-Infanterieregiment Nr 37. [dostęp 2010-03-20]. (pol.).
- p
- d
- e
Dywizje piechoty | |
---|---|
Brygady piechoty |
|
Brygady górskie |
|
Pułki cesarskiej i królewskiej Armii |
|
Pułki piechoty bośniacko-hercegowińskiej | |
Pułki cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej | |
Pułki królewsko-węgierskiej Obrony Krajowej | |
Tyrolskie pułki strzelców cesarskich | |
Pułki strzelców krajowych |
|
Bataliony strzelców polowych |
|
Pułki piechoty Legionów Polskich |
|