44 Batalion Łączności
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1949 |
Tradycje | |
Rodowód | 3 batalion łączności |
Organizacja | |
Numer | JW 5812[1] |
Dyslokacja | Poznań[2](ul. Solna) |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | 2 Korpus Piechoty |
44 Batalion Łączności (44 bł) – pododdział łączności ludowego Wojska Polskiego.
Batalion sformowany został w 1949 na bazie rozformowującego się 3 batalionu łączności z Poznania. Wszedł w skład 2 Korpusu Piechoty.
Struktura organizacyjna
- dowództwo
- kompania dowodzenia (stacja telegraficzna, centrala telefoniczna, pluton ruchomych środków łączności)
- kompania telefoniczno-kablowa (cztery plutony)
- kompania radiowa (dwa plutony radiostacji, ekspedycja radiowa, drużyna telefoniczna)
- kompania szkolna
- warsztaty i magazyn techniczny
Stan osobowy liczył 302 żołnierzy (etat 5/48). Wyposażenie: 8 radiostacji na samochodach, 5 radiostacji przenośnych, 22 aparaty telefoniczne, 7 łącznic telefonicznych (etat 14/30)
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- p
- d
- e
Brygady łączności |
|
---|---|
Pułki łączności | |
bataliony łączności |
- p
- d
- e
Rodowód |
|
---|---|
Instytucje centralne | |
Formacje | |
Struktura organizacyjna | |
Działania wojsk |
|
Stalinizm w wojsku | |
Szkolnictwo wojskowe |
- Agenturalny Wywiad Operacyjny
- Front Polski
- Oddział II SG WP
- oficer polityczny
- Wojskowa Centrala Handlowa
- „Żołnierz Wolności”
- Oznaki rozpoznawcze
- Barwy broni