Alcesta

Alcesta
Alceste

Muzyka	Christoph Willibald Gluck
Libretto	Ranieri de’ Calzabigi
Liczba aktów	3
Język oryginału	włoski
Data powstania	1767
Prapremiera	26 grudnia 1767 Wiedeń
Premiera polska	1938 Poznań

Śmierć Alcestis w wizji Pierre’a Peyrona (1785)

Alcesta (wł. Alceste) – opera Christopha Willibalda Glucka, w trzech aktach, do której libretto napisał Ranieri de’ Calzabigi. Jej premiera miała miejsce w Wiedniu 26 grudnia 1767 roku, zaś wersję francuską tej opery wystawiono po raz pierwszy w Paryżu 23 kwietnia 1776 roku^[1].

Opera oparta jest na micie o Alkestis.

Osoby

Admetos, król Fer – tenor
Alcesta, jego żona – sopran
Eumelos i Aspazja, ich dzieci – soprany
Ewander – tenor
Ismena – sopran
Arcykapłan – baryton
Duch piekieł – bas
Herold – baryton
kapłani, kapłanki, duchy piekielne, lud^[1]

Treść

Akcja rozgrywa się w Tesalii w czasach legendarnych^[1].

Akt I

Odsłona 1

Za umierającego króla Admetosa lud wznosi modły, do których dołącza się Alcesta z dziećmi.

Odsłona 2

W świątyni Apollina, gdzie wszyscy modlą się o zdrowie dla konającego władcy, rozlega się tajemniczy głos obwieszczający, że Admetos musi umrzeć, chyba że ktoś poświęci za niego własne życie. Alcesta podejmuje dramatyczną decyzję, by zginąć dla ocalenia męża.

Akt II

Odsłona 1

Alcesta udaje się do gaju śmierci wspominając swą miłość do Admetosa. Gotowa, by oddać za niego życie, prosi jednak władców podziemnego królestwa o możliwość pożegnania się z mężem i dziećmi.

Odsłona 2

Admetos nieoczekiwanie wraca do zdrowia, a jego przyjaciel Ewander wyjaśnia mu, na jakich warunkach się to stało. Boi się jednak zdradzić imię wybawcy króla. Alcesta sama wyjawia to mężowi w dramatycznej rozmowie.

Akt III

Alcesta czule żegna się z dziećmi i ze zrozpaczonym Admetosem, następnie umiera. Jej mąż z goryczy zamierza odebrać sobie życie, lecz nagle pojawia się bóg Apollon i oświadcza, że miłość Alcesty do męża, jak i Admetosa do swej małżonki, tak wzruszyła bogów, że pozwolili żyć obojgu^[1].