Anhui
| |||||||||
prowincja | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Stolica | Hefei | ||||||||
Kod ISO 3166-2 | CN-34 | ||||||||
Gubernator | Wang Qingxian[1] | ||||||||
Powierzchnia | 139 400 km² | ||||||||
Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||||||||
• gęstość | 437,7 os./km² | ||||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||||
Liczba prefektur | 16 | ||||||||
Liczba powiatów | 105 | ||||||||
Liczba gmin | 1845 | ||||||||
Położenie na mapie Chin | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Strona internetowa |
Anhui (ⓘ[ánxwéi]; chiń. 安徽; pinyin Ānhuī) – prowincja we wschodnich Chinach w dorzeczu Jangcy i Huang He.
Etymologia
Nazwa prowincji pochodzi od złożenia pierwszych sylab nazw miast Anqing i Huizhou (ob. Huangshan)[3].
Warunki naturalne
W północnej i środkowej części Nizina Chińska, na południu i południowym zachodzie niewysokie góry sięgające 1841 m n.p.m. Klimat zwrotnikowy, monsunowy. Na północ od Huang He chłodniejszy i bardziej suchy. Wzdłuż Jangcy ciągną się liczne jeziora, m.in. Chao Hu.
Gospodarka
Anhui to ważny region rolniczy Chin.
Uprawy: ryż (połowa zasiewów), pszenica, kukurydza, gaoliang, soja, bawełna, tytoń, orzeszki ziemne, rzepak i herbata.
Hodowla: jedwabników i trzody chlewnej.
Rybołówstwo śródlądowe, a na obszarze jezior hodowla ryb.
Wydobycie węgla kamiennego (koło Huainan), rud żelaza (koło Ma’anshan), miedzi (w Tongling), cynku, ołowiu i pirytów.
Rozwinięte hutnictwo żelaza (huty w Hefei, Huainan, Wuhu, kombinat w Ma’anshan) i miedzi.
Przemysł maszynowy, chemiczny, włókienniczy, spożywczy i środków transportu. Transport głównie kolejowy i rzeczny (głównie na Jangcy).
Przypisy
- p
- d
- e
Prowincje | |
---|---|
Prowincje poza kontrolą ChRL |
|
Regiony autonomiczne | |
Miasta wydzielone | |
Specjalne Regiony Administracyjne |
- p
- d
- e
- PWN: 3869580
- Britannica: place/Anhui
- SNL: Anhui
- Catalana: 0004160
- DSDE: Anhui