Antoni Żochowski
Zobacz też: Żochowski. | |
 podporucznik rezerwy | |
| Data i miejsce urodzenia | 27 maja 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | wiosna 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1930–1940 |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki | 7 Szpital Okręgowy |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | praca naukowa |
| Odznaczenia | |
 | |
Antoni Wacław Żochowski (ur. 27 maja 1904 w Umieninie Nagietkach, zm. 1940 w Charkowie) – polski farmaceuta, podporucznik rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Syn Bronisława i Marianny z Archutowskich. Urodził się w Umieninie Nagietkach w pow. płockim.
Mianowany ppor. ze starsz. 1 stycznia 1933. Przydzielony do 7. Szpitala Okręgowego, w którym odbywał ćwiczenia rezerwy.
Pracując jako starszy asystent przy Katedrze Chemii Uniwersytetu Poznańskiego prowadził prace o charakterze analitycznym pod kierunkiem profesora Konstantego Hrynakowskiego[1].
Po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli przez Sowietów i osadzony w Starobielsku. Został zamordowany przez NKWD wiosną 1940 w Charkowie i spoczywa w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[2].
Pośmiertnie nominowany na stopień porucznika. Nominacja została podpisana przez ministra obrony narodowej Aleksandra Szczygłę decyzją nr 439/MON z dnia 5 października 2007 roku[3][4]. W dniach 9–10 listopada 2007 roku w Warszawie były odczytywane nazwiska ofiar zbrodni katyńskiej, awansowanych na wyższe stopnie wojskowe i służbowe, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[5][6].
Edukacja
- 1925 – ukończył gimnazjum w Płocku.
- 1930 – Wydziału Farmacji Uniwersytetu Poznańskiego
- 1931 – Szkoła Podchorążych Rezerwy Sanitarnych
- 1936 – doktor farmacji (rozprawa pt: Budowa i asocjacja niektórych wyższych kwasów tłuszczowych na podstawie pomiarów polaryzacji cząsteczkowej)[7]
Odznaczenia
- Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. – 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)[8]
Zobacz też
- Żochowski (nazwisko)
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Przypisy
- ↑ Marianna Zając i Anna Jelińska: Historia Katedry i Zakładu Chemii Farmaceutycznej. chefa.amp.edu.pl, 2006. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 642.
- ↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
- ↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 238. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ Józef Winiewicz: Kronika Uniwersytetu Poznańskiego za rok szkolny1936/37. Poznań: 1937, s. 162. [dostęp 2015-04-10]. (pol.).
- ↑ Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.
Bibliografia
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
Kontrola autorytatywna (osoba):
