Atanazy (Mironescu)

Atanazy
Atanasie
Alexandru Mironescu
Metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego
Ilustracja
Kraj działania

Rumunia

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1856
Trohan

Data i miejsce śmierci

9 października 1931
Bukareszt

Miejsce pochówku

Monastyr Cernica

Metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego
Okres sprawowania

1909–1911

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rumuński Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

1895

Diakonat

1879

Prezbiterat

1879

Nominacja biskupia

27 czerwca 1895

Chirotonia biskupia

5 lutego 1897

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

5 lutego 1897

Miejscowość

Bukareszt

Miejsce

Sobór Świętych Konstantyna i Heleny

Konsekrator

Józef (Gheorghian)

Atanazy, imię świeckie Alexandru Mironescu (ur. 12 sierpnia 1856 w Trohan, zm. 9 października 1931 w Bukareszcie) – rumuński biskup prawosławny, w latach 1909–1911 metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego.

Życiorys

Był synem kapłana prawosławnego. Ukończył seminarium duchowne im. metropolity mołdawskiego Beniamina w Socoli w 1877, zaś dwa lata później został wyświęcony na kapłana i skierowany do pracy duszpasterskiej w rodzinnej miejscowości. Był duchownym żonatym, jednak po dwóch latach małżeństwa jego żona zmarła. Podjął wówczas studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Bukareszteńskiego. W 1886 obronił doktorat z teologii na uniwersytecie w Czerniowcach[1]. Następnie przez rok wykładał w seminarium duchownym w Bukareszcie, zaś od 1887 do 1897 był profesorem teologii moralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Bukareszteńskiego[1].

27 stycznia 1895 został nominowany na biskupa pomocniczego archieparchii bukareszteńskiej z tytułem biskupa Krajowej. Przed chirotonią złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Cernica, przyjmując imię zakonne Atanazy. Jego chirotonia biskupia odbyła się 5 lutego 1895. W marcu 1898 został ordynariuszem eparchii Râmnic[1].

5 lutego 1909 został wybrany na metropolitę-zwierzchnika Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego. Na urzędzie pozostał przez dwa lata, po czym zrezygnował z katedry i osiadł w monasterze Cernica. W tymże klasztorze został pochowany[1].

Autor artykułów poświęconych historii Cerkwi oraz teologii pastoralnej i moralnej, był także autorem przekładów tekstów z tej tematyki[1]. W 1909 został członkiem honorowym Akademii Rumuńskiej[1].

Przypisy

  1. a b c d e f Atanasie Mironescu
  • p
  • d
  • e
Biskupi eparchii Râmnic
  • Dionisie I (1615–1618(?))
  • Teofil II (1619–1636)
  • Ignatius (1636–1653)
  • Dionisie II (1653–1657(?))
  • Ignatius (1659–1668)
  • Serafim (1668–1670)
  • Varlaam (1670–1672)
  • Ștefan I (1673–1693)
  • Ilarion II (1693–1705)
  • Antym Iberyjczyk (1705–1708)
  • Damaschin (Voinescu) (1708–1725)
  • Ștefan II (1726–1727)
  • Inochentie (1728–1735)
  • Climent (1735–1749)
  • Grigorie III Socoteanu (1749–1764)
  • Partenie II (1764–1771)
  • Chesarie (1773–1780)
  • Filaret (1780–1792)
  • Nectarie (1792–1812)
  • Galaction (1813–1824)
  • Neofit (Geanoglu) (1824–1840)
  • Nifon (Rusailă) (1840–1850)
  • Calinic (Antonescu) (1850–1868)
  • Inochentie (Chițulescu) (1869–1873)
  • Atanasie (Stoenescu) (1873–1880)
  • Iosif (Bobulescu) (1880–1886)
  • Ghenadie (Enăceanu) (1886–1898)
  • Atanazy (Mironescu) (1898–1909)
  • Ghenadie (Georgescu) (1909–1912)
  • Sofronie (Vulpescu) (1913–1918)
  • Meletie (Dobrescu) (1918)
  • Antim (Petrescu) (1918–1919)
  • Alexie (Șerban) (1919–1920)
  • Vartolomeu (Stănescu) (1921–1938)
  • Ireneusz (Mihălcescu) (1938–1939)
  • Iosif (Gafton) (1948–1984)
  • Gerazym (Cristea) (1984–2014)
  • Warsonofiusz (Gogescu) (od 2014)