Baszta Tęczyńska na Wawelu
nr rej. A-7 z 24.03.1933 | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Typ budynku | baszta | ||
Ukończenie budowy | XIV w. | ||
Zniszczono | 1851 | ||
Odbudowano | 1958 | ||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
Położenie na mapie Krakowa | |||
50°03′13″N 19°56′09″E/50,053611 19,935833 | |||
|
Baszta Tęczyńska – baszta na Wawelu, pochodziła z XIV w. Została zburzona przez Austriaków, była już mocno zniszczona, w 1851 r. w związku z budową murów obronnych wokół wawelskiego wzgórza. Wzgórze zostało jednym z elementów Twierdzy Kraków.
Część górną zrekonstruowano w 1958 roku. Nazwa pochodzi od przyległego dawniej domu Tęczyńskich. Obok niej znajduje się baszta Szlachecka.
Bibliografia
- Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie : Przewodnik; Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków, Kraków 1988, wyd. drugie.
- Jacek Purchla Jak powstał nowoczesny Kraków. Studia nad rozwojem budowlanym miasta w okresie autonomii galicyjskiej (Biblioteka Krakowska nr 120), Wydawnictwo Literackie, Kraków 1979, ISBN 83-08-00148-3.
- p
- d
- e
Wawel
Architektura |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Instytucje |
| ||||||||||
Pozostałe |
|