Be-103
Dane podstawowe | |||
Państwo | Rosja | ||
---|---|---|---|
Producent | Berijew | ||
Typ | łódź latająca | ||
Konstrukcja | metalowa | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 15 lipca 1997 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 2 x Silnik tłokowy Continental IO-360-ES4 | ||
Moc | 157 kW każdy | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 12,72 m | ||
Długość | 10,65 m | ||
Wysokość | 3,72 m | ||
Powierzchnia nośna | 25,1 m² | ||
Masa | |||
Własna | 1 730 kg | ||
Startowa | 2 270 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 265 km/h | ||
Pułap | 5 000 m | ||
Zasięg | 845 km | ||
Rozbieg | 570 m na lądzie | ||
Dobieg | 200 m na lądzie | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
5 | |||
Użytkownicy | |||
Rosja | |||
Rzuty | |||
|
Be-103 (ros. Бе-103) – rosyjski samolot-amfibia zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Berijewa, przeznaczony do przewozu pasażerów i niewielkich ładunków na obszarach Syberii i Dalekiego Wschodu oraz północnych rejonach Rosji.
Historia
Samolot powstał jako tania w eksploatacji i produkcji, niewielka maszyna zdolna do operowania nad terenami ubogimi w infrastrukturę lotniczą. Poza Rosją oferowany jest również na rynkach zagranicznych, gdzie może pełnić rolę maszyny patrolowej i pasażerskich na obszarach bogatych w jeziora i inne akweny. Po raz pierwszy Be-103 został zaprezentowany publicznie w 1996 roku. Rok później (15 lipca) na fabrycznym lotnisku Berijewa (Таганрогский авиационный научно-технический комплекс имени Г. М. Бериева) dokonano oblotu samolotu. Za sterami samolotu siedział pilot Władimir Ulianow. Samolot jest produkowany w Komsomolsku nad Amurem w wytwórni Комсомольское-на-Амуре авиационное производственное объединение имени Ю. А. Гагарина (ОАО КнААПО). Przedsięwzięcie finansowane jest wspólnie przez Berijewa i ОАО КнААПО. W 2003 roku samolot uzyskał certyfikat Federal Aviation Administration pozwalający rozpocząć sprzedaż maszyn na terenie Stanów Zjednoczonych. Poza USA Be-103 posiada certyfikaty uprawniające do latania na terytorium Brazylii, Chin i Rosji.
Konstrukcja
Be-103 jest całkowicie metalowym dolnopłatem, napędzanym dwoma silnikami tłokowymi z trójłopatowymi śmigłami, umieszczonymi na poziomych wysięgnikach po obydwu stronach kadłuba nad centropłatem. Takie położenie zapewnia ochronę silników przed rozbryzgami wody podczas startu i lądowania. Skrzydła skośne (22°), wyposażone w sloty. Niskie zamontowanie skrzydeł umożliwiło rezygnacje z wyposażania płatów w klapy dzięki wykorzystaniu podczas startu samolotu z powierzchni wody tzw. efektu powierzchniowego. Samolot posiada chowane podwozie trójzespołowe z podparciem przednim. Usterzenie klasyczne, płytowe, statecznik poziomy znajduje się w połowie wysokości statecznika pionowego.
Bibliografia
- Jefim Gordon, Oblot Be-103, "Skrzydlata Polska", nr 9 (1997), s. 55, ISSN 0137-866x.