Benzotriazol

Benzotriazol
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
benzotriazol
Inne nazwy i oznaczenia
BTA
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C6H5N3

Masa molowa

119,12 g/mol

Wygląd

jasnożółte ciało stałe[1]

Identyfikacja
Numer CAS

95-14-7

PubChem

7220

SMILES
C1=CC2=NNN=C2C=C1
InChI
InChI=1S/C6H5N3/c1-2-4-6-5(3-1)7-9-8-6/h1-4H,(H,7,8,9)
InChIKey
QRUDEWIWKLJBPS-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
1,36 g/cm³ (20 °C)[1]; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
19,8 g/l (25 °C)[2]
Temperatura topnienia

100 °C[2]

Temperatura wrzenia

350 °C[2]

logP

1,44[2]

Kwasowość (pKa)

8,37[2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2021-12-30]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Na podstawie podanego źródła[1]
Płomień Wykrzyknik
Uwaga
Zwroty H

H228, H302+H332, H412

Zwroty P

P210, P240, P241, P273, P301+P312, P304+P340+P312

Temperatura zapłonu

170 °C (zamknięty tygiel)[1]

Numer RTECS

DM1225000

Dawka śmiertelna

LD50 560 mg/kg (szczur, doustnie)[2]

Stężenie śmiertelne

LC50 1910 mg/m³ (szczur, inhalacja, 3 h)[2]

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Benzotriazol – heterocykliczny, organiczny związek chemiczny zbudowany z pierścienia benzenowego i połączonego z nim pierścienia triazolowego.

Benzotriazol istnieje w postaci dwóch form tautomerycznych: 1H-benzotriazolu i 2H-benzotriazolu[3]:

Benzotriazol posiada właściwości amfoteryczne – reaguje zarówno z kwasami (ulega protonacji), jak i zasadami (ulega deprotonacji)[4]:

Przypisy

  1. ↑ a b c d 1H-Benzotriazol do syntezy [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, numer katalogowy: 8.22315 [dostęp 2021-12-30] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. ↑ a b c d e f g 1,2,3-Benzotriazole, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2021-12-30]  (ang.).
  3. ↑ CatherineC. Sease CatherineC., Benzotriazole: A Review for Conservators, „Studies in Conservation”, 23 (2), 1978, s. 76–85, DOI: 10.2307/1505798, JSTOR: 1505798  (ang.).
  4. ↑ H.H. Wang H.H. i inni, Photochemistry of 1H-Benzotriazole in Aqueous Solution: A Photolatent Base, „Journal of the American Chemical Society”, 122 (24), 2000, s. 5849–5855, DOI: 10.1021/ja994464c  (ang.).