Bliss (pismo)
Bliss (ang. Blissymbolics) – pismo logograficzne, opracowane przez Charlesa K. Blissa (1897-1985), składające się z 4500 znaków. Według pierwotnego założenia, pismo miało służyć do tego, aby ludzie na całym świecie mogli porozumiewać się bez problemów[1].
Podstawowe znaki
Poniżej przedstawiono 48 symboli wraz z ich polskimi tłumaczeniami[2].
W kulturze popularnej
Przykładowe zastosowanie pisma Blissa pokazano w filmie Macieja Pieprzycy Chce się żyć – główny bohater, niepełnosprawny Mateusz Rosiński w ten sposób komunikuje się z innym osobami. Znaki te oraz ich opis zapowiadają kolejne etapy filmu.
Przypisy
- p
- d
- e
Pisma świata
Alfabetyczne |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Spółgłoskowe (abdżady) | |||||||||||
Półalfabetyczne | |||||||||||
Alfabetyczno-sylabiczne (abugidy) |
| ||||||||||
Sylabiczne |
| ||||||||||
Logograficzne |
| ||||||||||
Nieodczytane (nieznana struktura) | |||||||||||
Protopisma | |||||||||||
Alfabety fonetyczne | |||||||||||
Pseudoalfabety | |||||||||||
Zapis liczb | |||||||||||
Projekty ideograficzne |
|
- p
- d
- e
Kategorie języków sztucznych | |
---|---|
Międzynarodowe języki pomocnicze | |
Języki logiczne i filozoficzne | |
Języki fikcyjnych światów i ludów |
|
Zabawy językowe | |
Inne |