Bytownit
Kryształ bytownitu z kopalni Dorado, Casas Grandes, Chihuahua, Meksyk (3,7 x 2 x 1,3 cm) | |||
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | glinokrzemian wapnia i sodu | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 6 | ||
Przełam | nierówny, muszlowy | ||
Łupliwość | doskonała | ||
Pokrój kryształu | tabliczkowy | ||
Układ krystalograficzny | trójskośny | ||
Gęstość minerału | 2,6 – 2,77 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | biały, szary, żółtawy, bezbarwny | ||
Rysa | biała | ||
Połysk | szklisty | ||
|
Bytownit – minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy plagioklazów. Należy do grupy minerałów pospolitych. Nazwa pochodzi od miasta Bytown (dawna nazwa Ottawy) w Kanadzie, gdzie w 1835 roku, po raz pierwszy go opisano.
Charakterystyka
Właściwości
Jest mieszaniną (tworzy kryształy mieszane) dwóch innych minerałów:
- 10-30% albitu - NaAlSi3O8 - (glinokrzemian sodu)
- 70-90% anortytu - CaAl2Si2O8 - (glinokrzemianem wapnia)
Najczęściej tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, krótkosłupkowym. Występuje w skupieniach ziarnistych i zbitych. Często tworzy zbliźniaczenia – zazwyczaj kryształy wrosłe. Jest kruchy, przezroczysty.
Występowanie
Występuje w zasadowych skałach magmowych - gabrach, bazaltach, diabazach i skałach metamorficznych. Stanowi składnik meteorytów.
Miejsca występowania:
Zastosowanie
- ma znaczenie naukowe,
- ma znaczenie kolekcjonerskie,
- bywa stosowany w jubilerstwie (najczęściej w formie kaboszonów).
Zobacz też
albit, oligoklaz, anortyt, andezyn, labrador, plagioklazy.
Bibliografia
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne W-wa 1965
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.
- Leksykon Przyrodniczy - Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002 r.
Linki zewnętrzne
- bytownit na stronie webmineral.com (ang.)
- bytownit na stronie mindat.org (ang.)
- Britannica: science/bytownite
- SNL: bytownitt
- identyfikator minerału w Mindat: 815