Cmentarz prawosławny w Mirczu
Widok ogólny | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Mircze | ||
Typ cmentarza | wyznaniowy | ||
Wyznanie | prawosławne | ||
Stan cmentarza | nieczynny | ||
Powierzchnia cmentarza | 0,3 ha | ||
Liczba kwater cmentarnych | brak podziału | ||
Data otwarcia | po 1875 | ||
Data ostatniego pochówku | przed 1915 | ||
Data likwidacji | 1919 | ||
Położenie na mapie gminy Mircze | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego | |||
50°39′30″N 23°53′39″E/50,658333 23,894167 | |||
|
Cmentarz prawosławny w Mirczu – nekropolia prawosławna w Mirczu, utworzona po 1875 na potrzeby miejscowej parafii, użytkowana do 1915.
Historia i opis
Cmentarz został urządzony po 1875, tj. likwidacji unickiej diecezji chełmskiej i odgórnym przemianowaniu cerkwi unickiej w Mirczu na prawosławną. Do 1902 parafia w Mirczu nadal korzystała z cmentarza pounickiego (obecnie cmentarz rzymskokatolicki). Niezależnie od tego na potrzeby prawosławnych wytyczony jeszcze jeden, mniejszy cmentarz przy drodze z Dołhobyczowa do Hrubieszowa. Był on użytkowany do ustania działalności parafii prawosławnej w 1915[1]. W 1919 cerkiew w Mirczu została zrewindykowana na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego i ponownie poświęcona jako kościół parafialny[2].
Na początku lat 90. XX wieku na cmentarzu znajdowało się ok. sześciu zniszczonych nagrobków lub ich fragmentów, najstarszy datowany na r. 1898, zaś najmłodszy z r. 1906. Wszystkie nagrobki miały postać żeliwnych lub kamiennych krzyży[1].
Przypisy
Bibliografia
- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.