Cmentarz prawosławny w Płusach
Fragment cmentarza | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | Płusy | ||
Typ cmentarza | wyznaniowy | ||
Wyznanie | prawosławne | ||
Stan cmentarza | czynny | ||
Powierzchnia cmentarza | 0,13 ha | ||
Liczba kwater cmentarnych | brak podziału | ||
Data otwarcia | przełom XIX/XX w. | ||
Zarządca | |||
Położenie na mapie gminy Księżpol | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego | |||
50°23′59,4″N 22°44′34,7″E/50,399833 22,742972 | |||
|
Cmentarz prawosławny w Płusach – nekropolia prawosławna w Płusach, utworzona na potrzeby miejscowej parafii na przełomie XIX i XX w., użytkowana do dnia dzisiejszego.
Historia i opis
Cmentarz został urządzony najprawdopodobniej na przełomie XIX i XX w. i był użytkowany przez miejscową ludność prawosławną do końca II wojny światowej i wysiedlenia prawosławnych Ukraińców[1]. Najstarszy czytelny nagrobek pochodzi z 1905. Po wojnie jednak, z powodu powrotu części mieszkańców, nekropolia pozostała czynna pod zarządem parafii w Tarnogrodzie[1].
Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii zachowało się 7 nagrobków, wykonanych z żeliwa lub kamienia, powstałych przed 1945[1]. Mają one formę łacińskich i prawosławnych krzyży w stellach, na prostopadłościennnych postumentach, stylizowanych pniach drzew i postumentach z nadstawami obeliskowymi[1]. Nagrobki zdobione są wielostopniowymi gzymsami uskokowymi, półkolistymi szczycikami oraz ornamentami roślinnymi. Budulcem nowych nagrobków, często stawianych przed starymi nagrobkami, są przede wszystkim beton i lastryko[1]. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w językach: cerkiewnosłowiańskim i polskim. Na cmentarzu rośnie po 5 lip i kasztanowców, 4 jesiony i grusza, jak również samosiewy topoli i jesionu, krzewy bzu lilaka i malin, a w podłożu barwinek[1].
W granicach cmentarza znajduje się również współczesna (z 2007 r.[2]) niewielka cerkiew cmentarna.
Przypisy
Bibliografia
- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.