Cmentarz wojenny nr 310 – Leszczyna
 Widok ogólny | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | Leszczyna | ||
| Typ cmentarza | wojenny | ||
| Stan cmentarza | nieczynny | ||
| Powierzchnia cmentarza | 2200 | ||
| Liczba pochówków | 865 | ||
| Data ostatniego pochówku | 1914–1915 | ||
| Architekt | Franz Stark | ||
Położenie na mapie gminy Trzciana  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||
Położenie na mapie powiatu bocheńskiego  | |||
 49°51′46″N 20°22′51″E/49,862778 20,380833 | |||
| |||
Cmentarz wojenny nr 310 – Leszczyna – cmentarz z I wojny światowej we wsi Leszczyna w województwie małopolskim, w powiecie bocheńskim, w gminie Trzciana. Jeden z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. Z tej liczby w okręgu bocheńskim cmentarzy jest 46[1].
Opis cmentarza
Cmentarz znajduje się przy cmentarzu parafialnym w Leszczynie, w odległości około 230 m od skrzyżowania drogi drogi wojewódzkiej 966 z droga do Królówki. Stanowi odrębną kwaterę położoną w lesie, w odległości około 100 m od cmentarza parafialnego[2]. Zaprojektowany został przez Franza Starka. Zachowany i utrzymany jest w bardzo dobrym stanie. Zajmuje powierzchnię około 2200 m². Otoczony jest murem z kamienia łamanego. Mur przykryty jest betonowym daszkiem. Wejście do cmentarza prowadzi przez kamienną bramę zamykaną dwuskrzydłowymi, żeliwnymi wrotami. Na wprost wejścia w 2/3 długości cmentarza znajduje się kamienna kaplica kryta gontem z napisem w języku niemieckim: BEWAHRT DIE TUGENDEN, DIE KRIEGES NOT SO LEUCHTEND HAT ERWECKT, JHR LEBENDEN – UND WIR, DES KRIEGES OPFER, SEGNEN JHN. W tłumaczeniu na język polski: „Zachowajcie cnoty, które wojenna potrzeba ukazała tak jasno. Wy żyjący – i my, ofiary wojny, błogosławimy je.” Na mogiłach są metalowe krzyże osadzone na betonowych cokołach. Jest kilka rodzajów krzyży:
- duże, żeliwne, ażurowe z pojedynczym ramieniem poprzecznym (łacińskie)
- duże, żeliwne, ażurowe z podwójnym ramieniem poprzecznym (lotaryńskie)
- mniejsze łacińskie
- mniejsze lotaryńskie, wykonane z płaskowników żelaznych
Są też betonowe stele, na których zamontowano żeliwną tablicę z wytłoczonymi nazwiskami pochowanych żołnierzy.
Pochowani
Znajduje się na nim 6 grobów pojedynczych oraz 129 zbiorowych. Pochowano w nich 865 żołnierzy poległych w 1914 oraz do maja 1915 roku[3]:
- 600 Rosjan m.in.:
- Makar Zajeczow z 220 Skopińskiego Pułku Piechoty
- 46 nieznanych żołnierzy z 71 Bielowskiego Pułku Piechoty (71-й пехотный Белевский полк)
- 45 nieznanych żołnierzy z 173 Pułku Piechoty
- 117 Austriaków z 23 IR 30 IR, 58 IR, 95 IR, K.U.K.T. J.R. 3, K.U.K. F.J.B. 14, K.U.K. F.J.B. 16.
- 148 Niemców m.in. z 218 Pruskiego Rezerwowego Pułku Piechoty (Reserve Infanterie-Regiment (Preußische) Nr 218)[3].
Przypisy
- ↑ Roman Frodyma, Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom III. Bochnia-Limanowa-Brzesko, Rewasz,1998, ISBN 83-85557-52-0.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2019-02-03] .
- ↑ a b Oktawian Duda, Cmentarze I wojny światowej w Galicji Zachodniej, Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, 1995, ISBN 83-85548-33-5.
