Daniel Mahrer
Data i miejsce urodzenia | 6 stycznia 1962 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Skiclub Parpan | |||||||||||||||||||||
Wzrost | 184 cm | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 29.01 1984, Ga-Pa | |||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 3.03 1985, Furano (1. miejsce - super G) | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Daniel Mahrer (ur. 6 stycznia 1962 w Chur) – szwajcarski narciarz alpejski, brązowy medalista olimpijski.
Kariera
W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczył 29 stycznia 1984 roku w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zajął dziewiąte miejsce w kombinacji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 3 marca 1985 roku w Furano, wygrywając rywalizację w supergigancie. W zawodach tych wyprzedził Australijczyka Stevena Lee i Kanadyjczyka Briana Stemmle. Łącznie 24 razy zajmował miejsca na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym osiem zwycięstw: 3 marca 1985 roku w Furano był najlepszy w supergigancie, a 7 grudnia 1987 roku w Val d’Isère, 24 stycznia 1988 roku w Leukerbad, 14 stycznia 1989 roku w Kitzbühel, 5 stycznia 1991 roku w Garmisch-Partenkirchen, 7 marca 1992 roku w Panorama, 14 marca 1992 roku w Aspen i 11 stycznia 1993 roku w Garmisch-Partenkirchen triumfował w zjeździe. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1991/1992, kiedy zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej, uzyskując 646 punktów. Był też wtedy drugi w klasyfikacji zjazdu, rozdzielając swego rodaka, Franza Heinzera i AJ Kitta z USA. W klasyfikacji zjazdu zdobył też trzeci w sezonach 1988/1989 i 1990/1991.
W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Crans-Montana, gdzie zajął szóste miejsce w zjeździe. Podczas mistrzostw świata w Vail dwa lata później był czwarty w tej samej konkurencji. Walkę o brązowy medal przegrał tam z kolejnym Szwajcarem, Karlem Alpigerem. Największy sukces osiągnął na mistrzostwach świata w Saalbach w 1991 roku, ulegając tylko Franzowi Heinzerowi i Włochowi Peterowi Runggaldierowi. Następnie zajmował 19. miejsce w zjeździe podczas mistrzostw świata w Morioce w 1993 roku i na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Sierra Nevada.
Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku zajął 12. miejsce w zjeździe, a w supergigancie nie ukończył rywalizacji. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Albertville swoim jedynym starcie zajął 13. miejsce w tej konkurencji. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie był czternasty w zjeździe, a supergiganta nie ukończył.
W 1996 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
12. | 15 lutego | 1988 | Calgary | Zjazd | 1:59,63 | +3,55 | Pirmin Zurbriggen |
DNF | 21 lutego | 1988 | Calgary | Supergigant | 1:39,66 | - | Franck Piccard |
13. | 9 lutego | 1992 | Albertville | Zjazd | 1:50,37 | +2,02 | Patrick Ortlieb |
14. | 13 lutego | 1994 | Lillehammer | Zjazd | 1:45,75 | +0,80 | Tommy Moe |
DNF | 17 lutego | 1994 | Lillehammer | Supergigant | 1:32,53 | - | Markus Wasmeier |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 31 stycznia | 1987 | Crans-Montana | Zjazd | 2:07,80 | +1,26 | Peter Müller |
4. | 6 lutego | 1989 | Vail | Zjazd | 2:10,39 | +0,52 | Hans-Jörg Tauscher |
3. | 27 stycznia | 1991 | Saalbach | Zjazd | 1:54,91 | +0,66 | Franz Heinzer |
19. | 11 lutego | 1993 | Morioka | Zjazd | 1:32,06 | +2,07 | Urs Lehmann |
19. | 17 lutego | 1996 | Sierra Nevada | Zjazd | 2:00,17 | +2,44 | Patrick Ortlieb |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1983/1984: 87.
- sezon 1984/1985: 10.
- sezon 1985/1986: 29.
- sezon 1986/1987: 18.
- sezon 1987/1988: 15.
- sezon 1988/1989: 9.
- sezon 1989/1990: 12.
- sezon 1990/1991: 11.
- sezon 1991/1992: 8.
- sezon 1992/1993: 8.
- sezon 1993/1994: 18.
- sezon 1994/1995: 39.
- sezon 1995/1996: 39.
Zwycięstwa w zawodach
- Furano – 3 marca 1985 (supergigant)
- Val d’Isère – 7 grudnia 1987 (zjazd)
- Leukerbad – 24 stycznia 1988 (zjazd)
- Kitzbühel – 14 stycznia 1989 (zjazd)
- Garmisch-Partenkirchen – 5 stycznia 1991 (zjazd)
- Panorama – 7 marca 1992 (zjazd)
- Aspen – 14 marca 1992 (zjazd)
- Garmisch-Partenkirchen – 11 stycznia 1993 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium
- Panorama – 16 marca 1985 (zjazd) – 2. miejsce
- Aspen – 7 marca 1987 (zjazd) – 2. miejsce
- Calgary – 14 marca 1987 (zjazd) – 3. miejsce
- Wengen – 20 stycznia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
- Wengen – 21 stycznia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
- Aspen – 17 lutego 1989 (zjazd) – 3. miejsce
- Whistler – 25 lutego 1989 (zjazd) – 2. miejsce
- Schladming – 11 stycznia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
- Cortina d’Ampezzo – 3 lutego 1990 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 17 stycznia 1992 (zjazd) – 2. miejsce
- Panorama – 6 marca 1992 (zjazd) – 2. miejsce
- Aspen – 7 marca 1993 (supergigant) – 3. miejsce
- Sierra Nevada – 15 marca 1993 (zjazd) – 2. miejsce
- Kvitfjell – 21 marca 1993 (supergigant) – 2. miejsce
- Val Gardena – 18 grudnia 1993 (zjazd) – 2. miejsce
- Wengen – 19 stycznia 1996 (zjazd) – 3. miejsce
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (ang.)
- Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-20)]. (ang.)