Daniel Muzyczuk
Data i miejsce urodzenia | 23 czerwca 1980 |
---|---|
P.o. Dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi | |
Okres | od 24 lipca 2024 |
Poprzednik | Andrzej Biernacki |
Daniel Muzyczuk (ur. 23 czerwca[1] 1980 w Lidzbarku Warmińskim[2]) – polski kurator sztuki, p.o. dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi (od 2024).
Życiorys
Ukończył naukę w I Liceum Ogólnokształcącym w Lidzbarku Warmińskim (1999) oraz studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu[3] w zakresie historii sztuki, prawa i ekonomii społecznej. W latach 2008–2011 pełnił funkcję kuratora w Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu. Od 2011 związany jest z Muzeum Sztuki w Łodzi, gdzie od 2015 kierował Działem Sztuki Nowoczesnej, w 2020 zaś został kustoszem. W latach 2015–2020 Muzyczuk był zastępcą przewodniczącego zarządu sekcji polskiej Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA. Od 2020 wykłada w szkole doktorskiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Od 24 lipca 2024 pełni obowiązki dyrektora Muzeum Sztuki w Łodzi[4].
Wyróżnienia
- Grand Prix w konkursie Igora Zabla (wraz z Agnieszką Pinderą, 2011[2]),
- Nagroda Sybilla za Najlepszą Wystawę Sztuki (2012),
- Nagroda Sybilla za Najlepszą Publikację (2016),
- Nagroda Litewskich Krytyków Sztuki (2023)[4].
Kurator wystaw
- Fabryka Mariusza Warasa i Krzysztofa Topolskiego, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Toruń (2009)[5],
- Melancholia sprzeciwu (wraz z Agnieszką Pinderą), Spojrzenia 2011[2][6],
- Until It Was No More (z Agnieszką Pinderą) w Pawilonie Polskim na 55. Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji (2013)[7][2],
- Dźwięki elektrycznego ciała. Eksperymenty w sztuce i muzyce w Europie Wschodniej 1957-1984 (z Davidem Crowleyem), Muzeum Sztuki, Łódź (2012)[4],
- Muzeum rytmu (wraz z Natashą Ginwalą), Muzeum Sztuki, Łódź (2016–2017)[8],
- Notatki z podziemia. sztuka i muzyka alternatywna w Europie Wschodniej 1968–1994 (z Davidem Crowleyem), Muzeum Sztuki, Łódź (2016–2017)[9],
- Through The Soundproof Curtain: The Polish Radio Experimental (z Michałem Mendykiem), ZKM, Karlsruhe, 2019,
- Tobias Zielony. Dark Data (z Kathleen Rahn), Marta Herford, 2022,
- Obywatele kosmosu. Anton Vidokle z Veroniką Hapchenko, Fedirem Tetianyczem i Kolekcją Międzynarodowego Instytutu Kosmizmu, Muzeum Sztuki, Łódź 2022[4],
- Long Gone Susan Philipsz,
- Poszliśmy do Croatan (wraz z Robertem Rumasem),
- MORE IS MORE (wraz z Agnieszką Pinderą i Joanną Zielińską)[2][6].
Publikacje
- Muzyczuk D., Przeżyja tylko ci którzy to zaplanowali: Piotr Wyrzykowski, Galeria Arsenał, 2010, ISBN 978-83-89778-81-9
- Crowley D., Muzyczuk D., Dźwięki elektrycznego ciała: eksperymenty w sztuce i muzyce w Europie Wschodniej 1957-1984, Muzeum Sztuki, 2012, ISBN 978-83-87937-98-0
- Crowley D., Muzyczuk D., Sounding the Body Electric: Experiments in Art and Music in Eastern Europe 1957-1984 : 26 June-25 August 2013, Calvert 22, 2012
- Crowley D. i inni, Wojciech Bruszewski – Across Realities, Fundacja Arton, 2014, ISBN 978-83-938029-1-3
- Kościuczuk K., Muzyczuk D., Repucha A., Babylon rising, Galeria Arsenał, 2014, ISBN 978-83-89778-43-7
- Kuryłek D., Muzyczuk D., Lisowski P., Bones of all men, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, 2017, ISBN 978-83-62881-88-8
- Kraus K., Muzyczuk D., Nachtigall J., Christian Kosmas Mayer: Aeviternity, Verlag der Buchhandlung Walther König, 2019, ISBN 978-3-96098-539-6
- Gawkowski J. i inni, The Museum: a Real Utopia, Muzeum Sztuki, 2021, ISBN 978-83-66696-16-7
- Muzyczuk D., Mykola Ridnyi, Verlag der Buchhandlung Walther und Franz König, 2023, ISBN 978-3-7533-0524-0
- Muzyczuk D., Twilight of the Magicians, Dreen, Markus, Anne König u. Jan Wenzel. Spectormag GbR, sierpień 2024, ISBN 978-3-95905-447-8
- Jhavari S., Muzyczuk D., Night Fever: Film and Photography After Dark: The Shoestring Publisher, Sweden, Köln: König, Walther, 2024, ISBN 978-3-7533-0569-1
- Rytka Z., Muzyczuk D., Crowley D., Zygmunt Rytka: Stones, Ants, and Television: Photographic Works 1971-2010, Spector Books, 2024, ISBN 978-3-95905-801-8
Przypisy
- ↑ Daniel Muzyczuk [online], rejestr.io .
- ↑ a b c d e Daniel Muzyczuk. Notes from the Underground: Art and Alternative Music in Eastern Europe 1968–1994 [online], garagemca.org [dostęp 2024-07-25] (ang.).
- ↑ Daniel Muzyczuk – Informacje [online], facebook.com [dostęp 2024-07-25] .
- ↑ a b c d InstytutI. Teatralny InstytutI., Łódź. Daniel Muzyczuk został powołany na stanowisko p.o. dyrektora Muzeum Sztuki | e-teatr.pl [online], Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [dostęp 2024-07-25] (pol.).
- ↑ FABRYKA [online], Księgarnia Sztuki [dostęp 2024-07-25] (pol.).
- ↑ a b Dwutygodnik [online], dwutygodnik.com [dostęp 2024-07-25] .
- ↑ Kurator Muzeum Sztuki na biennale w Wenecji [online], Muzeum Sztuki w Łodzi [dostęp 2024-07-25] .
- ↑ Muzeum rytmu [online], Muzeum Sztuki w Łodzi [dostęp 2024-07-25] .
- ↑ Notatki z podziemia. Sztuka i muzyka alternatywna w Europie Wschodniej 1968-1994 [online], Muzeum Sztuki w Łodzi [dostęp 2024-07-25] .