Emilia Lanier

Emilia Lanier (ur. 1569, zm. 1645) – angielska poetka, znana jako autorka tomiku Salve Deus Rex Judaeorum wydanego w 1611 roku^[1].

Życiorys

Emilia Lanier, której imię bywa zapisywane jako Aemilia lub Amelia, a nazwisko jako Lanyer, była córką włoskiego muzyka, wenecjanina Baptisty Bassano i jego żony, Margaret Johnson^[2]. Była kochanką Henry'ego Careya, pierwszego barona Hunsdon, kuzyna i szambelana królowej Elżbiety I Wielkiej^[2]. Będąc z nim w ciąży, wyszła za mąż za swojego kuzyna, dworskiego muzyka Alphonsa Lanyera^[2]. W 1593 urodziła syna Henry'ego Careya. Natomiast w 1598 wydała na świat córkę Lanyera, Odillyę, która żyła tylko dziesięć miesięcy. Uważana jest za pierwowzór Czarnej Damy z sonetów Williama Szekspira^[3]. Według jednej z teorii spiskowych była autorką sztuk wydawanych pod nazwiskiem Szekspira^[4].

Twórczość

Emilia Lanier była autorką wyrafinowanej formalnie liryki religijnej^[5]. Używała między innymi sekstyny ababcc (To the Queenes most Excellent Majestie), strofy siedmiowersowej^[2] ababacc (To the Lady Elizabeths Grace), strofy królewskiej ababbcc (To the Ladie Lucie, Countesse of Bedford) i oktawy abababcc (To the Ladie Anne, Countesse of Dorset)^[2].

Przypisy

↑ Biography of Aemilia Lanyer. poemhunter.com. [dostęp 2016-11-09]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Æmilia Lanyer Poet Details 1569–1645. poetryfoundation.org. [dostęp 2016-11-09]. (ang.).
↑ Emilia Lanier Bassano: la "dama bruna" di Shakespeare. bassanoinpoesia.altervista.org. [dostęp 2016-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-09)]. (wł.).
↑ John Hudson: Amelia Bassano Lanier: A New Paradigm. shakespeareoxfordfellowship.org. [dostęp 2016-11-09]. (ang.).
↑ Kristiane Stapleton: Teaching Salve Deus Rex Judaeorum: Aemilia Lanyer and Early Modern Authorship. thisroughmagic.org. [dostęp 2016-11-09]. (ang.).