Enrico Prampolini
Data i miejsce urodzenia | 20 kwietnia 1894 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 czerwca 1956 | ||
Narodowość | włoska | ||
Dziedzina sztuki | malarz, rzeźbiarz, scenograf | ||
Epoka | futuryzm, dadaizm | ||
|
Enrico Prampolini (ur. 20 kwietnia 1894 w Modenie, zm. 17 czerwca 1956 w Rzymie) – włoski malarz, rzeźbiarz i scenograf.
Życiorys
Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie (malarstwo). Uczelnię tę jednak szybko porzucił. Przebywał często w Atelier Ballas, a w 1912 przyłączył się do ruchu futurystycznego. W 1914 sześć jego dzieł demonstrowano w na wystawie w Galleria Sprovieri (Rzym). W 1916 nastąpiło jego spotkanie z Tristanem Tzarą, co zaowocowało przejściem do ruchu dadaistycznego. W 1917 założył czasopismo artystyczne "Noi", którego (w latach 1923–1925) był też wydawcą[1].
W 1918 był współzałożycielem "Casa d'arte italiana", którego głównym zadaniem było upowszechanianie sztuki zagranicznej we Włoszech. W 1920 zaprezentował Włochy w Genewie, na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Nowoczesnej. Wiele w tym okresie i potem podróżował – odwiedził m.in. Berlin, Pragę i Paryż. Nawiązywał artystyczne stosunki z niemieckim Bauhausem i grupą De Stijl w Holandii[1].
Dzieła
Autor kilku manifestów futurystycznych. Podpisał m.in. manifest "Sztuka mechaniczna" z 1922. Od 1915 tworzył scenografie i projektował kostiumy dla teatru i filmu. Opublikował m.in. dzieło "Scenotecnica" (Mediolan, 1940) i "Arte polimaterica" (Rzym, 1944)[1].
Przypisy
- ISNI: 0000000108766199
- VIAF: 19762459
- ULAN: 500030206
- LCCN: n86118578
- GND: 119315890
- BnF: 12397382h
- SUDOC: 033070156
- SBN: CFIV097398
- NKC: xx0252885
- DBNL: pram002
- NTA: 067637272, 073938653
- BIBSYS: 90201037
- CiNii: DA07942746
- Open Library: OL151389A
- PLWABN: 9810622931405606
- NUKAT: n2009163102
- J9U: 987007354496705171
- CONOR: 34876515
- PWN: 3961703
- Treccani: enrico-prampolini
- SNL: Enrico_Prampolini
- VLE: enrico-prampolini
- Catalana: 0052557
- Hrvatska enciklopedija: 49944
- Olympedia: 920902