|
Data i miejsce urodzenia | 1 września 1984 Gallarate |
Wzrost | 181 cm[1] |
Pozycja | napastnik |
Informacje klubowe |
Klub | Rayo Vallecano |
Kariera juniorska |
Lata | Klub | 2001–2003 | Aurora Pro Patria 1919 | 2002–2003 | → Castellettese (wyp.) | |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 2003–2007 | Inter Mediolan | 0 | (0) | 2004–2005 | → FC Vittoria (wyp.) | 25 | (10) | 2005–2006 | → San Marino Calcio (wyp.) | 29 | (11) | 2006–2007 | → Triestina Calcio (wyp.) | 37 | (5) | 2007–2009 | Treviso Calcio | 40 | (4) | 2009–2010 | Ravenna Calcio | 34 | (14) | 2010–2011 | AS Cittadella | 39 | (23) | 2011–2015 | UC Sampdoria | 17 | (2) | 2012 | → Brescia Calcio (wyp.) | 17 | (4) | 2012 | → Novara Calcio (wyp.) | 10 | (0) | 2013 | → US Grosseto (wyp.) | 17 | (7) | 2013–2014 | → Steaua Bukareszt (wyp.) | 25 | (10) | 2014–2015 | → SD Eibar (wyp.) | 28 | (6) | 2015–2016 | Western Sydney Wanderers | 12 | (2) | 2016–2019 | Córdoba CF | 63 | (16) | 2019– | Rayo Vallecano | 0 | (0) | | W sumie: | 393 | (114) | |
Kariera reprezentacyjna[b] |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 2005 | Włochy U-23 | 8 | (5) | |
- ↑ Aktualne na: 10 czerwca 2019. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
- ↑ Aktualne na: 4 września 2013.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Federico Piovaccari (ur. 1 września 1984 w Gallarate) – włoski piłkarz, grający na pozycji napastnika w hiszpańskim klubie Rayo Vallecano.
Kariera sportowa
Jest wychowankiem Aurory Pro Patria, z której w 2003 roku trafił do Interu Mediolan. Z klubem z San Siro związany był przez następne 4 lata, lecz nie rozegrał ani jednego oficjalnego spotkania w jego barwach, będąc nieustannie wypożyczany do klubów z niższych lig (jak Vittoria, San Marino oraz Triestina). Po rozwiązaniu kontraktu z Nerazzurri związał się z Treviso, następnie bronił barw Ravenny oraz AS Cittadella. Szczególnie w ostatniej z wymienionych drużyn prezentował wyborną skuteczność. Został królem strzelców Serie B w sezonie 2010/11 z 23 trafieniami w 39 występach. Po sukcesie tym został wykupiony przez pierwszoligową wówczas Sampdorię i do dziś pozostaje - teoretycznie - jej zawodnikiem. Na Stadio Luigi Ferraris rozegrał 17 spotkań i zdobył zaledwie 2 gole. Od 2012 jest konsekwentnie wypożyczany - spędził pewien okres w Brescii, Novarze oraz Grosseto.
W lipcu 2013 roku po raz pierwszy przeniósł się poza Italię i na zasadzie wypożyczenia z opcją pierwokupu trafił do ówczesnego mistrza Rumunii, Steauy Bukareszt. W debiutanckim sezonie pomógł swojemu nowemu klubowi w awansie do fazy grupowej Ligi Mistrzów 2013/14. Był bohaterem dwumeczu Steaua - Legia Warszawa, decydującego o kwalifikacji do tych elitarnych rozgrywek. Zdobył ważne bramki zarówno w Bukareszcie, jak i w stolicy Polski[2][3].
Przypisy
- ↑ Federico Piovaccari. laliga.es. [dostęp 2018-08-23]. (hiszp.).
- ↑ Legia znów dogoniła rywala. 90 minut, 21 sierpnia 2013. [dostęp 2013-09-04].
- ↑ Elita nie dla Legii. 90 minut, 27 sierpnia 2013. [dostęp 2013-09-04].
Bibliografia
- Statystyki w bazie ESPN FC (ang.)
- Federico Piovaccari w bazie Soccerbase (ang.)
- Federico Piovaccari, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
- Aktualny na dzień 2 sierpnia 2019.
1930–1940 | - 1930 : De Marchi (19)
- 1931 : Prendato (25)
- 1932 : Radice (28)
- 1933 : Romano (30)
- 1934 : Galli (26)
- 1935 : Romano (30)
- 1936 : Viani (35)
- 1937 : Arcari (30)
- 1938 : Torri (25)
- 1939 : Diotalevi (20)
- 1940 : Viani (35)
|
---|
1941–1950 | - 1941 : Gei & Sentimenti (24)
- 1942 : Costanzo (24)
- 1943 : Costanzo & Gallanti (22)
- 1946 : Mazza
- 1947 : Boffi (32)
- 1948 : Pavesi De Marco (23)
- 1949 : Frizzi (25)
- 1950 : Bertoni (30)
|
---|
1951–1960 | - 1951 : Bertoni (25)
- 1952 : Frizzi (20)
- 1953 : Zian (19)
- 1954 : Manenti (15)
- 1955 : Fraschini, Motta & Rebizzi (14)
- 1956 : Milani (23)
- 1957 : Erba (16)
- 1958 : Biagioli (19)
- 1959 : Vernazza (19)
- 1960 : Virgili (21)
|
---|
1961–1970 | - 1961 : Fanello (26)
- 1962 : Cappellaro (21)
- 1963 : Nocera (24)
- 1964 : Taccola (19)
- 1965 : De Paoli & Clerici (20)
- 1966 : Bui (18)
- 1967 : Francesconi (20)
- 1968 : Mujesan (19)
- 1969 : De Paoli (18)
- 1970 : Bettega, Braida & Bonfanti (13)
|
---|
1971–1980 | - 1971 : Magistrelli & Spelta (15)
- 1972 : Chinaglia (21)
- 1973 : Enzo (15)
- 1974 : Calloni (16)
- 1975 : Bonci (14)
- 1976 : Mussiello & Pruzzo (18)
- 1977 : Rossi (21)
- 1978 : Palanca (18)
- 1979 : Damiani (17)
- 1980 : Nicoletti (13)
|
---|
1981–1990 | - 1981 : Antonelli (15)
- 1982 : De Rosa (19)
- 1983 : Giordano (18)
- 1984 : Pacione (15)
- 1985 : Bivi (20)
- 1986 : Garlini (18)
- 1987 : Rebonato (21)
- 1988 : Marronaro (21)
- 1989 : Schillaci (23)
- 1990 : Silenzi (23)
|
---|
1991–2000 | |
---|
2001–2010 | |
---|
2011–2020 | |
---|
od 2021 | |
---|