Feliks Skubiszewski
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Data i miejsce urodzenia | 15 maja 1895 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 17 maja 1981 | ||
Profesor nauk medycznych | |||
Alma Mater | Wydział Lekarski Uniwersytetu Moskiewskiego | ||
Doktorat | 1924 | ||
Habilitacja | |||
Profesura | 1948 | ||
Doktor honoris causa Akademia Medyczna w Lublinie – 1975 | |||
Nauczyciel akademicki | |||
Prorektor | |||
Uczelnia | UMCS | ||
Okres spraw. | 1947–1948 | ||
Rektor | |||
Uczelnia | |||
Okres spraw. | 1950–1954 | ||
Następca | Józef Tynecki | ||
Odznaczenia | |||
|
Feliks Skubiszewski (ur. 15 maja 1895 w Czemiernikach, zm. 17 maja 1981 w Lublinie) – polski chirurg, pierwszy rektor i patron Akademii Medycznej w Lublinie.
Życiorys
Świadectwo dojrzałości uzyskał w czerwcu 1914 w Lublinie, po czym rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Moskiewskiego. W 1919 uzyskał dyplom lekarski, który nostryfikował na Uniwersytecie Warszawskim. W 1920 rozpoczął pracę zawodową I Klinice Chirurgii Operacyjnej Uniwersytetu Warszawskiego, kierowanej przez Leona Kryńskiego. W 1920 został młodszym ordynatorem Oddziału Chirurgicznego Szpitala Czerwonego Krzyża nr 3 w Warszawie oraz lekarzem w Stacji Opieki Społecznej oraz żłobku dla dzieci. W 1921 był demonstratorem w Katedrze Anatomii Topograficznej i Chirurgii Operacyjnej – pracownikiem Katedry Anatomii Patologicznej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1922 starszym asystent w Katedrze Anatomii Opisowej Państwowego Instytutu Dentystycznego w Warszawie, a 1921–1924 starszym asystentem Kliniki Chorób Nerwowych Uniwersytetu Warszawskiego. 18 października 1924 otrzymał dyplom doktorski roku z rąk rektora Uniwersytetu Warszawskiego Franciszka Krzyształowicza. W 1925 otrzymał propozycję pracy od Antoniego Jurasza. Przeniósł się do Poznania i rozpoczął pracę, jako starszy asystent, w tamtejszej Klinice Chirurgii Uniwersytetu Poznańskiego. 7 lipca 1931 otrzymał habilitację, został docentem chirurgii Wydziału Lekarskiego. W 1939 został wysiedlony z Poznania i do końca 1939 pracował w Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie. Następne lata wojny przepracował w puławskim szpitalu jako chirurg. 1 listopada 1944 został mianowany profesorem nadzwyczajnym Katedry Chirurgii Wydziału Lekarskiego. Między 1944 a 1945 był chirurgiem Departamentu Służby Zdrowia jako główny chirurg w 64 Szpitalu Ewakuacyjnym oraz kierownik Oddziału Chirurgicznego Szpitala Okręgowego nr 2 w Lublinie. 23 października 1944 powołano do życia UMCS, a w jego ramach II Klinikę Chirurgiczną, której został kierownikiem. W latach 1945–1946 pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego UMCS. W latach 1947–1948 był prorektorem UMCS. 24 sierpnia 1948 został mianowany profesorem zwyczajnym. 30 września 1965 przeszedł na emeryturę[1].
Odznaczony był Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi[1].
Feliks Skubiszewski był synem Marcina i Józefy (z domu Kozak), miał dwie siostry – Janinę i Cecylię – oraz brata Ludwika. Pochowany w Czemiernikach[1].
Przypisy
- p
- d
- e
Rektorzy Akademii Medycznej (1950–2008) |
|
---|---|
Rektorzy Uniwersytetu Medycznego (od 2008) |
|