Giovanni Cagliero

Giovanni Cagliero S.D.B.
Kardynał biskup
Ilustracja
Herb duchownego Recto fixus calli ero
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1838
Castelnuovo d'Asti

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1926
Rzym

Miejsce pochówku

Campo Verano

Biskup Frascati
Okres sprawowania

1920–1926

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

salezjanie

Prezbiterat

14 czerwca 1862

Nominacja biskupia

30 października 1884

Sakra biskupia

7 grudnia 1884

Kreacja kardynalska

6 grudnia 1915
Benedykt XV

Kościół tytularny

biskup Frascati

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 grudnia 1884

Konsekrator

Gaetano Alimonda

Współkonsekratorzy

Emiliano Manacorda
Giovanni Battista Bertagna

Konsekrowani biskupi
José Cándido Piñol y Batres 1914
Antonio del Carmen Monestel Zamora 1915
Luigi Maria Olivares 1916
Guglielmo Piani 1922
Nicola Maria di Girolamo 1922
Dante Carlo Munerati 1924
Współkonsekrowani biskupi
Luigi Giuseppe Lasagna 1893
Giovanni Graziani 1905
Luigi Morando 1906

Giovanni Cagliero S.D.B. (ur. 11 stycznia 1838 w Castelnuovo d'Asti, zm. 28 lutego 1926 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, dyplomata i kardynał.

Życiorys

Ukończył seminarium w rodzinnym mieście. Studiował też na Uniwersytecie Turyńskim. W roku 1851 wstąpił do salezjanów. Habit otrzymał od samego założyciela św. Jana Bosco (Cagliero był później jego pupilem). Uczył się w jednej klasie razem z przyszłymi świętymi Dominikiem Savio i Michałem Rua. Święcenia kapłańskie otrzymał 14 czerwca 1862 w Turynie. W latach 1862-1875 był nauczycielem w domu zakonnym salezjanów w Turynie. W 1875 zorganizował wyjazd dziesięciu współbraci do Urugwaju i Argentyny, by założyli tam domy zakonne. Sprawował funkcję dyrektora duchowego a także generalnego dyrektora Córek Maryi. Od 1893 był prowikariuszem apostolskim dla nowych wikariatów w Płn. Patagonii w Argentynie.

30 października 1884 mianowany tytularnym biskupem Magido. Konsekrowany w Turynie przez kardynała Gaetano Alimonda, arcybiskupa Turynu. W 1904 podniesiony do tytułu arcybiskupa tytularnego Sebaste. Od 1908 był apostolskim delegatem i nadzwyczajnym legatem do Nikaragui i Kostaryki. Z funkcji tych zrezygnował w 1915. W tym samym 1915 roku kreowany kardynałem prezbiterem San Bernardo alle Terme. Był pierwszym kardynałem ze zgromadzenia salezjanów. W 1920 mianowany kardynałem biskupem Frascati. Brał udział w konklawe 1922. Pochowany na Campo Verano.

Bibliografia

  • Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-11)].
  • Catholic-Hierarchy
  • p
  • d
  • e
Delegaci apostolscy
Internuncjusze apostolscy
Nuncjusze apostolscy w Kostaryce
  • ISNI: 000000011949482X
  • VIAF: 47026955
  • LCCN: nr92015514
  • GND: 1027276180
  • BnF: 14811637j
  • SUDOC: 244962820
  • SBN: RAVV093847
  • BNE: XX1570461
  • NUKAT: n2016232149
  • RISM: people/30021536