Gończy smalandzki

Inne nazwy

Smålandsstövare, Smålands Hound

Kraj pochodzenia

Szwecja^[1]

Wymiary

Wysokość

46-50 cm

Masa

15-18 kg

Klasyfikacja

FCI

Grupa VI, Sekcja 1,
nr wzorca 129

Multimedia w Wikimedia Commons

Gończy smalandzki – rasa psa, należąca do grupy psów gończych i posokowców, zaklasyfikowana do sekcji średnich psów gończych. Podlega próbom pracy^[1].

Rys historyczny

Rasa powstała w XIII wieku. Jej nazwa pochodzi od nazwy krainy w Szwecji, Smalandii. Jednym z pierwszych hodowców był baron von Essen, któremu rasa zawdzięcza krótki ogon. Szwedzki związek kynologiczny zatwierdził rasę w 1921.

Wygląd

Pysk tępo zakończony. Oczy ciemne, spokojne. Budowa zwarta. Muskularne nogi i podciągnięty brzuch. Wydatne przedpiersie. Stopy duże.

Szata gęsta, gładka i lśniąca.

Umaszczenie jest czarne, podpalane na pysku, brwiach i na dolnej części kończyn. Mogą występować też białe znaki na końcu stóp i ogona.

Zachowanie i charakter

Aktywny i entuzjastyczny.

Użytkowość

Pies wykorzystywany do polowań na lisy i zające.

Zdrowie i pielęgnacja

Wymaga dużo ruchu.

Przypisy

↑ ^a ^b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 245.

Bibliografia

David Alderton „Psy”, Wiedza i życie, Warszawa 2006
Bruce Fogle: Wielka encyklopedia: Psy. Warszawa: MUZA SA, 1996. ISBN 83-7079-672-9.
Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.