Gryfonik brukselski

Inne nazwy

Griffon bruxellois

Kraj patronacki

Belgia

Wymiary

Wysokość

28-35 cm

Masa

3 - 5 kg^[1]

Klasyfikacja

FCI

Grupa IX, Sekcja 3,
Numer wzorca 80

Wzorce rasy

Multimedia w Wikimedia Commons

Gryfonik brukselski – jedna z ras psów należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji małych psów belgijskich. Znajduje się w podsekcji gryfoników. Według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy^[2]. Typ dogowaty^[1].

Rys historyczny

Jak wszystkie trzy rasy małych psów belgijskich wywodzą się od psów wykorzystywanych przede wszystkim do łapania myszy i szczurów w stajniach^[1]. Gryfoniki wraz z pinczerem małpim mają wspólnego przodka, którym był pies miniaturowy o szorstkim włosie. Gryfonik brukselski został rozpropagowany jako rasa po zwycięstwie na wystawie w Brukseli w 1880 roku jednego z przedstawicieli tej odmiany. Jego standard ustalono w 1905 roku^[1].

Wygląd

Szata i umaszczenie

Gryfonik brukselski posiada tylko i wyłącznie umaszczenie rude, rudopłowe lub pszeniczne, z maską czarną lub silnie rozjaśnioną. Włos jest szorstki.

Charakter i użytkowość

Gryfoniki są psami o usposobieniu wesołym, skore do zabaw. Czujne, dawniej pełniły funkcje małych psów stróżujących, współcześnie są głównie psami do towarzystwa^[1].

Zobacz też

gryfonik brabancki
gryfonik belgijski

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 170.
↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 343.

Bibliografia

Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 2003, s. 46. ISBN 83-7073-372-7.
Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.