Haueryt
Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
Skład chemiczny | MnS2 - siarczek manganu | ||
---|---|---|---|
Twardość w skali Mohsa | 4 | ||
Przełam | nierowny | ||
Łupliwość | wyraźna | ||
Układ krystalograficzny | regularny | ||
Gęstość minerału | 3,4 –3,5 g/cm³ | ||
Właściwości optyczne | |||
Barwa | czerwona, brunatna | ||
Rysa | brunatnoczerwona | ||
Połysk | półmetaliczny, czasami diamentowy | ||
| |||
|
Haueryt – minerał z gromady siarczków. Należy do minerałów bardzo rzadkich.
Nazwa pochodzi od nazwiska austriackiego geologa – J.R. Hauera (1822–1899) – W. Haidinger 1845 r.
Charakterystyka
Właściwości
Tworzy kryształy mające postać ośmiościanu, także będące kombinacją sześcianu i ośmiościanu, czasami dwunastościenne. Występuje w skupieniach kulistych, gwiaździstych, czasami w zbitych i ziemistych. Jest kruchy, słabo przeświecający, izostrukturalny z pirytem.
Występowanie
Najczęściej spotykany w skałach osadowych iłach, marglach, gipsach stowarzyszonych ze złożami siarki rodzimej. Współwystępuje też z markasytem. Spotykany jest w czapach gipsowych, wysadach solnych oraz w osadach głębokomorskich.
Miejsca występowania:
- Na świecie: Włochy, Słowacja, USA, Gruzja.
- W Polsce: kryształy zostały znalezione w iłach i marglach stanowiących strop złoża siarki w rejonie Tarnobrzega.
Zastosowanie
- minerał interesuje naukowców,
- jest poszukiwany i ceniony przez kolekcjonerów.
Bibliografia
- O. Medenbach, C. Sussieck-Fornefeld: Minerały, „Świat Książki” – 1996
- W. Heflik, L. Natkaniec-Nowak: Minerały Polski, Wyd. „Antykwa” – 1998
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma-Press” 2003
Zobacz też
- haueryt na stronie Webmineral.com (ang.)
- haueryt na stronie Mindat.org (ang.)