Hyper Projection Engeki „Haikyū!!”

Hyper Projection Engeki „Haikyū!!” (jap. ハイパープロジェクション演劇「ハイキュー!!」 Haipā Purojekushon Engeki „Haikyū!!”) – japońska seria dwuipółwymiarowych przedstawień teatralnych tworzona na podstawie mangi Haikyū!! autorstwa Haruichiego Furudate.

Reżyser Worry Kinoshita miał wcześniejsze doświadczenia w tworzeniu spektakli – wyreżyserował występ podczas Tokyo Performance Dolls w 2013 roku. Jednak w tym czasie przed pracą nad Hyper Projection Engeki „Haikyū!!” nigdy nie widział musicali dwuipółwymiarowych. Po przeczytaniu mangi postanowił stworzyć na „ludzkim dramacie” z „silnymi elementami wykonawczymi”, ponieważ zauważył, że w serii nie było dynamicznych „ruchów” ani „magicznych ataków”, podobnie jak w innych mangach sportowych. Z kolei Norihito Nayayashiki był fanem serii Haikyū!! i przygotował scenariusz w oparciu o dialogi, bez wskazówek scenicznych. Razem z Worrym Kinoshitą skupił się na inscenizacji scen, podczas gdy pracował nad dialogami postaci. Po ułożeniu scenariuszy ze wskazówkami scenicznymi, Kinoshita rozpoczął współpracę z choreografem i kilkoma tancerzami przed prezentacją aktorów, których potem poinstruował, aby przypominali postacie z serii Haikyū!! w jak największym stopniu, nie dając im szczegółowych instrukcji^[1].

Pierwsze informacje na temat przedstawienia teatralnego pojawiły się w numerze 17/2015 magazynu „Shūkan Shōnen Jump” (wydanym 19 marca 2015)^[2]. Funkcję reżysera objął Worry Kinoshita, scenarzystę – Norihito Nakayashiki^[3], zaś reżysera dźwięku – Shunsuke Wada^[1]. Spektakl został opisany jako „hiper-projekcja” z wykorzystaniem efektów stylizowanych na mandze i sceny obrotowej^[2][4].

Obsada drużyny liceum Karasuno oraz Aobajōsai została ogłoszona 9 lipca 2015 na łamach „Shūkan Shōnen Jump”^[5][6]. Pierwsza odsłona serii miała swoją premierę 14 listopada 2015 w AiiA Theater w Tokio. Następnie przedstawienie odbywało się w Osace i prefekturze Miyagi do grudnia 2015^[7].

Popularność spektaklu zachęciła producentów do tworzenia kolejnych spektakli. Przed drugim doszło do drobnych zmian w obsadzie^[8]. Kolejne przedstawienia teatralne odbywają się w okresie wiosennym i jesiennym. Fabuła poszczególnych przedstawień oparta jest na wybranych rozdziałach mangi.

26 marca 2020 poinformowano, że z powodu epidemii koronawirusa w Japonii przedstawienia Saikyō no Challenger w Hyōgo (planowane 28–29 marca)^[9], a potem 31 marca – w Miyagi i Fukuoce (zaplanowane odpowiednio na 4–5 i 10–12 kwietnia) zostały odwołane^[10]. Z kolei 8 kwietnia podano do informacji, że występy w Osace i Tokio zostały odwołane z tego samego powodu, a także wskutek wprowadzonego stanu wyjątkowego w obu miastach^[11].

15 listopada z powodu stwierdzenia zakażenia koronawirusem u jednego z członków ekipy, który skarżył się na gorączkę, przedstawienia Gomi suteba no kessen w Osace tego dnia w ostatniej chwili zostały odwołane. Ponadto podano do informacji, że w późniejszym czasie będzie podjęta decyzja, czy przedstawienia w Miyagi (planowane na 21–22 listopada) odbędą się zgodnie z planem^[12], co stało się faktem, o czym poinformowano dzień później, w którym wszyscy otrzymali negatywny wynik testu na obecność COVID-19^[13].

25 kwietnia 2021 podano do informacji, iż finałowe pokazy w Tokio (między 29 kwietnia a 9 maja) zostały odwołane z powodu ogłoszenia stanu wyjątkowego w Tokio i trzech innych prefekturach w związku z pandemią COVID-19^[14][15].

W latach 2015–2019 przedstawienia teatralne zostały obejrzane przez 320 000 osób^[28]. Seria była cytowana jako jedna z najpopularniejszych przedstawień teatralnych 2.5D w 2018 roku wraz z Tennis no ōjisama i Tōken ranbu, a także częściowo zasługuje na rosnące zainteresowanie publiczności przedstawień 2.5D^[30]. Kenta Suga za swoją rolę w serii, w 2018 roku został ambasadorem japońskiego 2,5-wymiarowego stowarzyszenia muzycznego^[31].

Sakura Eries z Fandom Post nazwała tę serię „produkcją na wysokim poziomie” z obsadą, która „pokazuje szereg talentów, od aktorstwa przez akrobatykę po rap”. Zauważyła również, że w przedstawieniach wykorzystano „sprytną choreografię” i „proste efekty”^[32].

• Strona oficjalna serii