I-8
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
I-8 | |
Klasa | |
---|---|
Typ | J3 |
Historia | |
Wodowanie | 20 lipca 1936 |
Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
Wejście do służby | 1938 |
Zatopiony | 31 marca 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 109,3 m |
Szerokość | 9,1 m |
Zanurzenie testowe | 100 m |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
I-8 (nazwa kodowa U-Flieder) – japoński okręt podwodny typu J3[1]. I-8 dowodzony przez Shinji Uchino spotkał się 20 lipca 1943 r. na morzu z niemieckim okrętem podwodnym U-161. Na I-8 przekazano urządzenie Wanze, pilota, obsadę radiostacji, wskazówki co do trasy i współrzędne geograficzne miejsca, gdzie miały nad nim otoczyć opiekę Ju 88 i niszczyciele. I-8 wszedł do Lorient 8 IX, przekazał 50-osobową załogę dla U-1224, który dalej miał służyć jako RO-501. Następnie wpłynął do bazy Brest 31 sierpnia 1943 r. Celem misji była wymiana strategicznych materiałów i osiągnięć między państwami Osi.
Jednostka została zatopiona 31 marca 1945 roku wraz z całą załogą 65 mil na południowy wschód od Okinawy przez amerykański niszczyciel USS „Morrison”[1][2].
Przypisy
- ↑ a b I-8 (+1945). wrecksite.eu. (ang.).
- ↑ Stille 2015 ↓, s. 341.
Bibliografia
- Mark E. Stille: Marynarka Wojenna Cesarstwa Japonii w wojnie na Pacyfiku. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2015. ISBN 978-83-7976-319-1.