Irena Wiszniewska-Białecka
Data i miejsce urodzenia | 6 lipca 1947 |
---|---|
Data śmierci | 23 maja 2018 |
Profesor nauk prawnych | |
Specjalność: prawo konkurencji, prawo własności przemysłowej | |
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski |
Doktorat | 1976 |
Habilitacja | 1991 |
Profesura | 6 kwietnia 2001 |
Instytut | |
Odznaczenia | |
Irena Wiszniewska-Białecka (ur. 6 lipca 1947 w Warszawie[1], zm. 23 maja 2018[2]) – polska prawniczka, profesor nauk prawnych, sędzia Sądu w ramach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Życiorys
W 1969 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach podjęła pracę w Instytucie Nauk Prawnych PAN. W instytucji tej w 1976 uzyskała stopień naukowy doktora. W latach 1982–1984 brała udział w tworzeniu pierwszej polskiej ustawy antymonopolowej. W 1991 otrzymała stopień doktora habilitowanego[1] na podstawie rozprawy zatytułowanej Granice kartelowoprawne ważności licencji patentowych. Specjalizowała się w zagadnieniach związanych z prawem patentowym, autorskim, własności przemysłowej i konkurencji.
W latach 1992–2000 praktykowała równocześnie jako adwokat. Od lutego 2001 do kwietnia 2004 była sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego. Prezydent RP postanowieniem z 6 kwietnia 2001 nadał jej tytuł profesora nauk prawnych. W latach 2004–2016 była sędzią Sądu Pierwszej Instancji (od 2009 Sądu) – działającego w ramach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Od stycznia 2017 ponownie orzekała jako sędzia NSA, w lipcu 2017 przeszła w stan spoczynku[1].
Odznaczona Krzyżem Kawalerskim (2003)[3] i Krzyżem Oficerskim (2011)[4] Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
Bibliografia
- Irena Wiszniewska-Białecka. curia.europa.eu. [dostęp 2012-09-23].
- Prof. dr hab. Irena Wiszniewska-Białecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-09-23] .