Józef Łukaszewicz (fizyk)
Data i miejsce urodzenia | 14 grudnia 1863 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 19 października 1928 | ||
profesor nauk o Ziemi | |||
Specjalność: geologia, geofizyka, geomorfologia | |||
Alma Mater | |||
Profesura | 1919 | ||
Nauczyciel akademicki | |||
Uczelnia | Instytut Geograficzny w Petersburgu | ||
|
Józef Łukaszewicz (ur. 14 grudnia 1863, zm. 19 października 1928 w Wilnie) – fizyk, geolog.
Życiorys
Urodził się w Bykówce(inne języki) koło Miednik. Ukończył gimnazjum w Wilnie i rozpoczął studia na wydziale przyrodniczym Uniwersytetu w Petersburgu. Był studentem Mendelejewa[1]. Członek Terrorystycznej Frakcji Narodnaja Wola, zmierzającej do obalenia caratu. Po nieudanym zamachu na Aleksandra III aresztowany i skazany na karę śmierci, zamienioną na więzienie w Twierdzy Szlisselburskiej, gdzie spędził osiemnaście lat (1887–1905)[2]. Podczas pobytu w więzieniu samodzielnie kontynuował studia, dlatego mógł po uwolnieniu, które nastąpiło podczas rewolucji 1905 roku, ukończyć Uniwersytet w Petersburgu zdając egzaminy[1]. Za publikację Życie nieorganiczne Ziemi (1908-11) otrzymał nagrodę Towarzystwa Geograficznego i Rosyjskiej Akademii Nauk[1]. Wkrótce po tym otrzymał stanowisko profesora Instytutu Geograficznego w Petersburgu, a jeszcze przed wybuchem I wojny pełnił funkcję jego kierownika. Po rewolucji październikowej zrezygnował z pracy w Petersburgu i wrócił do Wilna. Tu pracował w Sekcji Oświecenia Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich. Od 1919 do śmierci był profesorem geologii na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie[1].
Publikacje z zakresu geofizyki, geologii dynamicznej, geomorfologii oraz wspomnień Pierwszy marca 1887 r. Wspomnienia.
Przypisy
Bibliografia
- Alwida A. Bajor, Terrorysta, carobójca, uczony, „czarownik”..., „Magazyn Wileński” 4/2004, s. 30–31 (edycja on-line: [1])
Linki zewnętrzne
- Dzieła Józefa Łukaszewicza w bibliotece Polona