Język kaki ae
| Obszar | prowincja Gulf (Papua-Nowa Gwinea) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 630 (2004)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej) | |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | tbd | ||
| IETF | tbd | ||
| Glottolog | kaki1249 | ||
| Ethnologue | tbd | ||
| WALS | kae | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kaki ae, także: lorabada, lou, raepa tati, tate, tati – język papuaski używany w prowincji Gulf w Papui-Nowej Gwinei. Według danych z 2004 roku posługuje się nim 630 osób[1].
Jego użytkownicy zamieszkują wsie: Auri, Kupiano, Kupla, Lou, Ovorio, Uriri (na południowy wschód od miasta Kerema)[1]. Nie odnotowano znaczących różnic lokalnych[2]. Nie istnieje ogólnie przyjęte rodzime określenie tego języka. Nazwy „raepa tati” i „tati”, wywodzące się z języka toaripi, bywają odbierane negatywnie. W literaturze występuje określenie „kaki ae” (kaki – zmodyfikowana forma nazwy „tati”, ae – „język”)[3][4].
Potencjalnie zagrożony wymarciem[1]. W regionie powszechna jest wielojęzyczność[5]. W użyciu są m.in. języki tok pisin, hiri motu i angielski oraz tairuma, toaripi i orokolo, przy czym poziom ich rozprzestrzenienia różni się w zależności od grupy wiekowej[6]. Niemniej w latach 90. XX w. zaobserwowano, że kaki ae pozostaje dominującym środkiem komunikacji w praktycznie wszystkich sferach życia wiejskiego[2]. Pozostałe języki są wykorzystywane w kontaktach zewnętrznych oraz w edukacji i sferze religijnej[7].
Bywa łączony z językami elema(inne języki), a w dalszej kolejności z rodziną transnowogwinejską, jednakże taki związek nie został dostatecznie udowodniony. Podobieństwa słownikowe między kaki ae a językami elema mogły powstać w wyniku wzajemnych oddziaływań[8].
W latach 90. XX w. badaniem tego języka zajmował się J.M. Clifton pod auspicjami Summer Institute of Linguistics. Zebrano pewne materiały gramatyczne oraz sporządzono opis miejscowej sytuacji językowej (1995, 1997)[9][10]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Kaki Ae, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ a b Clifton 1997 ↓, s. 12.
- ↑ Clifton 1997 ↓, s. 3.
- ↑ Clifton 1995 ↓, s. 33.
- ↑ Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 80.
- ↑ Clifton 1997 ↓, s. 14–17.
- ↑ Clifton 1997 ↓, s. 17.
- ↑ Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 79–80.
- ↑ Clifton 1995 ↓.
- ↑ Clifton 1997 ↓.
Bibliografia
- John M. Clifton. A grammar sketch of the Kaki Ae language. „Work Papers of the Summer Institute of Linguistics, University of North Dakota Session”. 39 (1), s. 33–80, 1995. DOI: 10.31356/silwp.vol39.02. ISSN 0361-4700. OCLC 967393305. [dostęp 2024-08-25]. (ang.).
- John M. Clifton: The Kaki Ae Language. W: Stephen A. Wurm (red.): Materials on Languages in Danger of Disappearing in the Asia-Pacific Region No 1: Some Endangered Languages of Papua New Guinea: Kaki Ae, Musom, and Aribwatsa. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 1997, s. 3–66, seria: Pacific Linguistics D-89. DOI: 10.15144/PL-D89.3. ISBN 0-85883-467-7. OCLC 1013399821. (ang.).
- Andrew Pawley, Harald Hammarström: The Trans New Guinea family. W: Bill Palmer (red.): The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. Berlin–Boston: Walter de Gruyter, 2018, s. 21–195, seria: The World of Linguistics 4. DOI: 10.1515/9783110295252-002. ISBN 978-3-11-029525-2. OCLC 1041880153. (ang.).
