Jō

Ten artykuł dotyczy broni japońskiej. Zobacz też: Jô - piłkarz.

Zobacz galerię związaną z tematem: Jō

Jō (jap. 杖 jō) – kij drewniany o przekroju koła, wykorzystywany w kilku tradycyjnych oraz współczesnych sztukach walki, jak np.: jōdō, jōjutsu czy aikido (w formie aikijō).

Według legendy, żyjący w XVI w. Gonnosuke Musō, mistrz sztuki walki, pokonany w pojedynku przez szermierza wszech czasów Musashi Miyamoto, udał się do świątyni Homangu Kamado Shintō na górze Homan (obecna prefektura Fukuoka), gdzie 37 dni medytował nad przyczyną porażki^[1]. W końcu doznał „oświecenia”, w którym boska istota przekazała mu nową metodę uderzania. Na podstawie tej wizji opracował metodę posługiwania się kijem dłuższym niż miecz lecz krótszym niż kij bō^[2][3]. Takie połączenie zawarło w sobie zalety obu tych broni.
Istnieją, pozostające przedmiotem dyskusji, przekazy wskazujące, że Gonnosuke wygrał swoją rewanżową walkę z Musashi Miyamoto. Gonnosuke Musō po walce założył szkołę sztuk walki, do tej pory istniejącą i skupiającą się na jōjutsu, Shintō Musō-ryū^[4][5].

Oryginalne wymiary jō to:

• średnica: 8 bu (ok. 2,42 cm)
• długość: 4 shaku, 2 sun i 1 bu (ok. 127,6 cm)

• Oscar Ratti, Adele Westbrook: Secrets of the Samurai: A Survey of the Martial Arts of Feudal Japan. Tuttle Publishing, 1991, s. 308. ISBN 0-8048-1684-0.
• Kenji Tokitsu: Miyamoto Musashi: His life and writings. Shambhala Boston & London, 2004, s. 67-68. ISBN 1-59030-045-9. (ang.).