Jan Biliszczuk

Jan Biliszczuk

Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1949 Bronice
profesor nauk technicznych
Specjalność: budowa mostów
Alma Mater	Politechnika Wrocławska
Habilitacja	1987
Profesura	15 listopada 1997
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Wrocławska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Biliszczuk (ur. 10 stycznia 1949 w Bronicach) – profesor dr hab. nauk technicznych o specjalności budowa mostów, inżynier budownictwa, nauczyciel akademicki. Jest synem Mikołaja i Heleny z domu Rasławskiej.

W latach 1962–1967 był uczniem zielonogórskiego Technikum Drogowego, następnie studiował na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej, gdzie otrzymał dyplom magistra inżyniera budownictwa lądowego w specjalności „budowa mostów”. Doktorat obronił, przedstawiając dysertację Reologiczna redystrybucja stanu naprężenia w niejednorodnych, izostatycznych konstrukcjach betonowych (promotorem był prof. inż. Jan Kmita). W 1987 na Wydziale Budownictwa Lądowego PWr, po pozytywnej weryfikacji dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. Beton – tworzywo do budowy mostów, uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. W 1997 otrzymał tytuł naukowy profesora.

Od 1972 pracuje na Politechnice Wrocławskiej, obecnie na stanowisku profesora zwyczajnego w Zakładzie Mostów Instytutu Inżynierii Lądowej na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Zawodowo pracował też, między innymi, w warszawskim „Transprojekcie” i Szczecińskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego. Jest także współwłaścicielem Zespołu Badawczo-Projektowego „Mosty-Wrocław”.

Od 1984 jest członkiem Sekcji Konstrukcji Betonowych Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN, a w latach 1994–1996 był tam również członkiem Zespołu Konstrukcji Drewnianych. W 2002 objął funkcję krajowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej w Polskiej Izbie Inżynierów Budownictwa.

Jest głównym projektantem najwyższego i najdłuższego w Polsce mostu podwieszanego – mostu Rędzińskiego we Wrocławiu.

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)^[1]
• Złoty Krzyż Zasługi (1997)^[2]
• Srebrna Odznaka Honorowa Wrocławia (2018)^[3]
• Nagroda im. prof. Stefana Bryły (1996)^[4]
• Medal im. prof. Stefana Kaufmana (2018)^[5].

Jest autorem lub współautorem ponad 200 publikacji, między innymi:

• Reologiczna redystrybucja stanu naprężenia w niejednorodnych, izostatycznych konstrukcjach betonowych, Warszawa-Łódź, PWN 1982 ISBN 978-83-01-03716-1.
• Beton – tworzywo do budowy mostów^[6] (1986)
• Projektowanie stalowych kładek dla pieszych, Wrocław, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, 2007, ISBN 978-83-7125-118-4.
• Podwieszony most przez Wisłę w Płocku, Wrocław, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, 2007. ISBN 978-83-7125-155-9.

• Sylwetka na www.mostypolskie.pl. mostypolskie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-11)]. (pol.).
• Prof. dr hab. inż. Jan Biliszczuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-01-16] .