John P. Hale
John Hale w I połowie lat 60. XIX wieku | |||
Pełne imię i nazwisko | John Parker Hale | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 31 marca 1806 | ||
Data i miejsce śmierci | 19 listopada 1873 | ||
ambasador USA w Hiszpanii | |||
Okres | od marca 1865 | ||
Przynależność polityczna | Partia Demokratyczna | ||
Poprzednik | Gustav Koerner | ||
Następca | Daniel Sickles | ||
senator z New Hampshire | |||
Okres | od lipca 1855 | ||
|
John Parker Hale (ur. 31 marca 1806 w Rochester, zm. 19 listopada 1873 w Dover) – amerykański polityk, prawnik i abolicjonista. Kandydat na prezydenta w wyborach w 1852 roku.
Życiorys
Urodził się 31 marca 1806 roku w Rochester[1]. Nauki pobierał w Phillips Exeter Academy, a następnie w Bowdoin College[2]. Od 1827 roku studiował prawo i po trzech latach został przyjęty do palestry[1]. W 1832 roku został wybrany do stanowej legislatury, a w latach 1834–1841 był prokuratorem okręgowym[1].
W 1841 roku wygrał wybory do Izby Reprezentantów, z ramienia Partii Demokratycznej, gdzie wielokrotnie wypowiadał się przeciwko niewolnictwu[2]. Pięć lat później z sukcesem wystartował do Senatu, jako kandydat niezależny[2]. W Senacie nadal głosił poglądy abolicjonistyczne, a także domagał się przyjęcia ustawy znoszącej chłostę w Marynarce Wojennej[2]. W 1847 roku przyjął nominację prezydencką od Partii Wolnej Ziemi, jednak po jej fuzji z Partią Wolności – zrezygnował[2]. Wystartował jednak w wyborach w 1852 roku, jako kandydat freesoilerów, uzyskując ponad 155 tysięcy głosów (4,9%), co było trzecim wynikiem wśród kandydatów[3]. Od roku 1852 praktykował prawo, a trzy lata później ponownie z sukcesem kandydował do Senatu, przystając do Partii Republikańskiej[2]. W 1865 roku został mianowany przez Abrahama Lincolna ambasadorem USA w Hiszpanii, funkcję tę pełnił przez cztery lata[1]. Zmarł 19 listopada 1873 roku w Dover[1].
Przypisy
- Britannica: biography/John-Parker-Hale
- Hrvatska enciklopedija: 24145