K-7
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | |||
Konstruktor | Konstantin Kalinin | ||
Typ | ciężki samolot bombowy i pasażerski | ||
Konstrukcja | konstrukcja metalowa, podwozie – stałe | ||
Załoga | 11 – 18 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 21 sierpnia 1933 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 7 silników rzędowych, 12-cylindrowe AM-34 | ||
Moc | 750 KM (każdy) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 53,00 m | ||
Długość | 28,00 m | ||
Powierzchnia nośna | 254,00 m² | ||
Masa | |||
Własna | 21 000 kg | ||
Startowa | 40 000 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 234 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 204 km/h | ||
Pułap praktyczny | 5500 m | ||
Zasięg | 1000 km | ||
Rozbieg | 400 m | ||
Dobieg | 300 m | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
w wersji bombowej 8 działek lotniczych kal. 20 mm 8 karabinów maszynowych kal. 7,62 mm bomby o łącznej masie do 16 600 kg | |||
Liczba miejsc | |||
w wersji pasażerskiej 128 | |||
Użytkownicy | |||
ZSRR | |||
|
K-7 – radziecki ciężki samolot bombowy i pasażerski z okresu międzywojennego.
Historia
W 1928 roku w biurze konstrukcyjnym Konstantina Kalinina rozpoczęto pracę nad samolotem pasażerskim do lotów transkontynentalnych. Projekt tego samolotu zakładał oryginalną konstrukcję, gdyż przestrzeń ładunkowa miała się znajdować w skrzydłach. W związku z tym skrzydła miały duże rozmiary i samolot miał mieć formę latającego skrzydła. W skrzydle znajdowało się pomieszczenie o wymiarach: 6 m szerokości, 10,6 m długości i 2,33 m wysokości, w którym miały znajdować się miejsca dla pasażerów i ładunku. Początkowo samolot miał być napędzany silnikami rzędowymi marki BMW, lecz ostatecznie zastosowano w nim silniki AM-34.
Prototyp samolotu był gotowy w sierpniu 1933 roku i został oznaczony jako K-7, a 21 sierpnia 1933 roku odbył się jego pierwszy lot. Następnie rozpoczęto przeprowadzenia dalszych lotów badawczych, w których wykryto szereg usterek konstrukcyjnych. 21 listopada 1933 roku, w czasie kolejnego lotu, samolot nagle spadł na ziemię i uległ zniszczeniu, a z 20 osób znajdujących się na pokładzie zginęło 15. Katastrofa ta spowodowała przerwanie prac nad tym samolotem, lecz ustalono, że przyczyną katastrofy były drgania siódmego silnika umieszczonego w gondoli kadłuba samolotu.
W 1935 roku pomimo katastrofy biuro K. Kalinina otrzymało polecenie budowy dwóch prototypów samolotu, jednego w wersji pasażerskiej a drugiego bombowej. Jednak zmiany w kierownictwie lotnictwa związane z czystkami stalinowskimi, spowodowały zaniechanie ich budowy. Także sam konstruktor samolotu został aresztowany.
Bibliografia
- в. Савин. Самолет-гигант К-7. „Моделист-Конструктор”, s. 12-16, listopad 1989. Moskwa. ISSN 0131-2243.