Kanianka koniczynowa
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | astropodobne | ||
Rząd | psiankowce | ||
Rodzina | powojowate | ||
Rodzaj | kanianka | ||
Gatunek | kanianka koniczynowa | ||
Nazwa systematyczna | |||
Cuscuta trifolii Bab. & Gibson | |||
|
Kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii Bab. & Gibson) – gatunek jednorocznej rośliny pasożytniczej z rodziny powojowatych (Convolvulaceae). Występuje w Europie Zachodniej, do Europy Środkowej zawleczony na przełomie XIX i XX wieku. W Polsce antropofit zadomowiony[3].
Morfologia
- Łodyga
- Nitkowata, silnie rozgałęziona, bezlistna, zaopatrzona w ssawki, czerwonawa, osiąga długość do 1 m.
- Kwiaty
- Zebrane w pęczki po 12 - 18. Kwitnie od czerwca do września.
- Gatunki podobne
- Kanianka macierzankowa.
Biologia i ekologia
Roślina pasożytnicza, bezzieleniowa, jest pasożytem całkowitym, obligatoryjnym. Owija się dookoła rośliny żywicielskiej (przeważnie na koniczynie i lucernie), z której czerpie wodę i substancje organiczne za pomocą ssawek wyrastających z łodygi. Ssawki wrastają do wiązek przewodzących rośliny żywicielskiej. Początkowo występuje niewielkimi gniazdami, szybko jednak się rozprzestrzenia opanowując rozległe powierzchnie. Rozmnaża się z nasion lub przez podział łodyg. Nasiona zachowują żywotność przez 10 - 12 lat i nie szkodzi im przejście przez przewód pokarmowy zwierząt[4].
Zastosowanie
W uprawie uważana za chwast - ponieważ jest rośliną trującą, obniża wartość paszową upraw, może także doprowadzić do ich zniszczenia.
- Zwalczanie
- Zapobiegać należy inwazjom tego gatunku dokładnie oczyszczając materiał siewny. W przypadku pojawienia się gniazd należy rośliny z nich wyciąć i wypalić do pół metra od gniazda. Rośliny można też spryskać 20% roztworem siarczanu żelaza(III)[4].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
- ↑ a b Stanisław Kuydowicz, Tadeusz Rodkiewicz, Bronisław Rykowski: Pastewne rośliny strączkowe i motylkowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1963.