Kanrin Maru
Klasa | korweta |
---|---|
Historia | |
Stocznia | Fop Smit, Kinderdijk, Niderlandy |
Początek budowy | 1853 |
Wodowanie | 1857 |
Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
Wejście do służby | 21 września 1857 |
Wycofanie ze służby | 1871 |
Los okrętu | rozbity podczas tajfunu w 1871 roku |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 300 t |
Długość | 50 m |
Szerokość | 7.3 m |
Napęd | |
Silnik parowy zasilany węglem, 100 hp | |
Prędkość | 6 w. |
Uzbrojenie | |
12 dział |
Kanrin Maru (jap. 咸臨丸) – pierwsza japońska korweta o napędzie śrubowo-żaglowym (pierwsza korweta parowa, "Kankō Maru" miała napęd kołowy).
Korweta została zamówiona przez władze siogunatu w 1853 roku w Niderlandach, jedynym zachodnim kraju, z którym Japonia utrzymywała kontakty podczas okresu izolacji. Została dostarczona 21 września 1857 roku (nosząc nazwę "Japan") przez porucznika Willema Huyssena van Kattendijke z holenderskiej marynarki. Okręt był używany przez nowo założoną szkołę morską w Nagasaki, celem gromadzenia wiedzy na temat zachodniego szkutnictwa.
"Kanrin Maru" była okrętem śrubowym. Technologia ta została wprowadzona na Zachodzie zaledwie 10 lat wcześniej wraz z wodowaniem HMS "Rattlera". Korweta została zbudowana w stoczni Fopa Smita w Kinderdijk, gdzie w 1856 roku powstał także bliźniaczy "Bali", o ożaglowaniu szkunerowym, zbudowany na potrzeby holenderskiej marynarki[1].
Przypisy
- ↑ Isaac Titsingh: Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan 1779-1822. Timon Screech (red.). [dostęp 7/8/2012]. (ang.).
- p
- d
- e
Była marynarka siogunatu |
|
---|---|
Była marynarka Domeny Chōshū |
|
Była marynarka Domeny Satsuma |
|
Była marynarka Prefektury Saga |
|
Była marynarka Prefektury Higo |
|
Inne |
|
Zdobyczne (przed 1871 rokiem) |
|
- Britannica: topic/Kanrin-Maru