Kino „Kijów”
nr rej. A-1461/M z 4 listopada 2016[1] | |||
Budynek w 2024 roku. | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miejscowość | |||
Adres | al. Z. Krasińskiego 34 | ||
Architekt | Witold Cęckiewicz | ||
Rozpoczęcie budowy | 1962 | ||
Ukończenie budowy | 6 listopada 1967 | ||
Położenie na mapie Krakowa | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||
50°03′30,0″N 19°55′29,5″E/50,058333 19,924861 | |||
| |||
Strona internetowa |
Kino „Kijów” – kino w Krakowie, w dzielnicy VII, przy alei Zygmunta Krasińskiego 34, na Półwsiu Zwierzynieckim.
Historia
Budowę kina rozpoczęto w 1962. Budynek zaprojektował architekt Witold Cęckiewicz, a wnętrza Krystyna Zgud-Strachocka, Jerzy Chronowski i J. Kosiniak. Było to wówczas największe kino w Krakowie, z salą na 960 widzów i najnowocześniejsze w Polsce. Pierwsze kino szerokoformatowe, mogące wyświetlać filmy z taśm wszelkich formatów: 16, 35 oraz 70 mm, w stereofonicznej jakości dźwięku. Posiadało zakupiony w Danii wklęsły ekran o wymiarach 18,7 x 8,6 m[2].
Rozpoczęło działalność 6 listopada 1967 roku premierą filmu radzieckiego reżysera Siergieja Bondarczuka Wojna i pokój, będącego adaptacją powieści historycznej rosyjskiego pisarza Lwa Tołstoja pod tym samym tytułem[2].
W kinie odbywają się festiwale, mają miejsce polskie i światowe premiery filmowe, m.in. filmów Lista Schindlera (1994) i Pan Tadeusz (1999). Od 1968 do 1990 odbywał się w nim krakowski Festiwal Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych. Odbywa się w tym miejscu Krakowski Festiwal Filmowy.
Pojawienie się multipleksów w Polsce spowodowało odpływ widzów, co pociągnęło za sobą poważne problemy instytucji. Podczas rewitalizacji, w latach 2005-2008 jednosalowe kino zostało poddane przemianom. W ramach projektu realizowanego pod kierunkiem ówczesnego prezesa Tomasza Maciejowskiego, obok istniejącej dużej sali (na 828 miejsc) powstały sale studyjne na 31 i 37 widzów, kawiarnia filmowa i klub muzyczny, a dużą salę wyposażono w pierwszy wówczas w mieście projektor cyfrowy. Kino posiada także salę kameralną na 30 osób oraz salę klubową. W latach 2008–2019 działało pod nazwą „Kijów.Centrum”.
Budynek kina Kijów to arcydzieło architektury modernistycznej Krakowa[3]. Oryginalnie budynek z 1967 roku miał cienką, stalową stolarkę okienną (a nie beżową) i przezroczyste szyby (a nie przyciemniane) eksponujące największą, wewnętrzną mozaikę w Krakowie oraz własny neon. Na tylnej elewacji kina zachowała się barwna mozaika ceramiczna w stylu op-art[4].
- Budynek w 2011.
- Duża sala.
- Foyer
Mozaika Krystyny Zgud-Strachockiej. - Foyer, kawiarnia i mozaika.
- Fasada tylna (zachodnia).
Mozaika arch. Jerzego Kowala
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2018-01-14] .
- ↑ a b Kino Kijów zaprasza! Dziennik Polski 1967 nr 261 z 4 listopada s. 8
- ↑ MichałM. Wiśniewski MichałM., szlakmodernizmu.pl [online] .
- ↑ T. Przemysław Szafer "Nowa architektura polska. Diariusz lat 1966-1970." Wydawnictwo Arkady 1972
Bibliografia
- Praca zbiorowa Encyklopedia Krakowa, wydawca Biblioteka Kraków i Muzeum Krakowa, Kraków 2023, ISBN 978-83-66253-46-9, t. I s. 662
Linki zewnętrzne
- Strona kina