Data i miejsce urodzenia 31 sierpnia 1994 Zakopane
Klub Wisła Zakopane
Wzrost 182 cm[1]
Debiut w PŚ 21 stycznia 2011 w Zakopanem (37. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ 4 marca 2012 w Lahti (21. miejsce)
Rekord życiowy 221,5 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2015)[2] [1]
Dorobek medalowy Inne nagrody Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Klemens Murańka również znany jako Klimek Murańka (ur. 31 sierpnia 1994 w Zakopanem [1] ) – polski skoczek narciarski , reprezentant klubu Wisła Zakopane , drużynowy brązowy medalista mistrzostw świata seniorów z 2015 , indywidualny srebrny medalista mistrzostw świata juniorów z 2013, trzykrotny medalista drużynowy: złoty (2014) i dwukrotnie srebrny (2012, 2013). Złoty medalista drużynowego konkursu Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2011 . Zwycięzca Letniego Pucharu Kontynentalnego z 2017 i 2019. Medalista mistrzostw Polski . W latach 2021-2024 rekordzista skoczni w Willingen (153 metry).
Przebieg kariery Klemens Murańka podczas treningów przed debiutanckim PŚ w Zakopanem 2008 Jego pierwszym trenerem był pierwszy polski medalista zimowych igrzysk olimpijskich Franciszek Gąsienica Groń . Latem 2004 opiekunem Murańki został specjalista ds. szkolenia młodych skoczków Józef Jarząbek z klubu TS Wisła-Zakopane. 31 sierpnia 2004 (w dniu swoich 10. urodzin) Klimek zasłynął skokiem na 135,5 metra na Wielkiej Krokwi w Zakopanem (zaledwie 4,5 metra mniej od oficjalnego rekordu obiektu). 14 października 2007 odniósł swój pierwszy sukces seniorski, zajmując 3. miejsce podczas letnich mistrzostw Polski na skoczni normalnej (na zakopiańskiej Średniej Krokwi). 26 grudnia 2007 podczas zimowych mistrzostw Polski na Wielkiej Krokwi w Zakopanem zajął 2. miejsce (w zawodach nie startował jednak Adam Małysz ).
Od sezonu 2007/2008 włącznie był członkiem polskiej kadry młodzieżowej w skokach narciarskich.
W oficjalnych międzynarodowych zawodach seniorskich zadebiutował 18 marca 2007 podczas konkursu Pucharu Kontynentalnego na Wielkiej Krokwi w Zakopanem, zajmując 52. miejsce i nie kwalifikując się do drugiej serii. Po raz drugi w Pucharze Kontynentalnym wystąpił 5 stycznia 2008 w Kranju , a były to jego pierwsze zawody seniorskie poza Polską. Po pierwszej turze i skoku na odległość 107 m. zajmował 13. miejsce (najwyższe spośród wszystkich Polaków), jednak tuż po nim został zdyskwalifikowany ze względu na zbyt niską wagę w stosunku do długości nart. Następnego dnia – startując już na krótszych nartach – zajął 7. miejsce, otrzymując łączną notę 254,8 pkt. (po skokach na 107 m i 106,5 m). Były to jego pierwsze punkty (w sumie 36) w zawodach PK. 24 stycznia 2008 – mając 13 lat, 4 miesiące i 24 dni – zadebiutował na zakopiańskiej Wielkiej Krokwi w cyklu Pucharu Świata, stając się tym samym najmłodszym skoczkiem w historii, który został dopuszczony do startu w zawodach najwyższej rangi. W odbywających się tego dnia kwalifikacjach uzyskał jednak zaledwie 88,5 m i zajmując ostatnią pozycję (65. miejsce) nie zakwalifikował się do konkursu głównego. W zawodach FIS Youth w Lahti na skoczni o punkcie K 70 metrów, zajął drugie miejsce. Za skoki na odległość 69,5 i 70 metrów dostał notę łączną 258,1 pkt, i przegrał o 0,2 pkt z Finem Samim Saapunkim.
W sezonie 2009/2010 wystartował w kwalifikacjach do dwóch konkursów Pucharu Świata w Zakopanem. Zajął odpowiednio 58. i 57. miejsce, przez co nie wystąpił w pierwszej serii zawodów. W tym samym sezonie wygrał dwa konkursy FIS Cup w Szczyrku (pierwszy ex aequo z Grzegorzem Miętusem ), dzięki czemu został najmłodszym zwycięzcą tych zawodów. W sezonie 2010/11 został powołany na inaugurujące cykl Pucharu Świata zawody w fińskiej Ruce, a także następujące po nich zmagania w Kuopio i Lillehammer. Ani razu nie zdołał zakwalifikować się do konkursu głównego[3] .
25 lutego 2012 zdobył z drużyną srebrny medal Mistrzostw Świata Juniorów 2012 , a wcześniej zajął szóste miejsce w indywidualnej rywalizacji. 3 marca 2012 roku w konkursie drużynowym Pucharu Świata w Lahti zajął 3. miejsce, skacząc w drużynie z Maciejem Kotem , Aleksandrem Zniszczołem i Kamilem Stochem . Dzień później zdobył swoje pierwsze punkty do klasyfikacji PŚ za 21. miejsce. Później punktował jeszcze dwukrotnie i ukończył sezon na 56. miejscu klasyfikacji generalnej.
Latem 2012 u Murańki wykryto problemy ze wzrokiem. Musiał poddać się serii operacji. Z tego powodu na kilka tygodni przerwał treningi i przez większość sezonu letniego nie uczestniczył w zawodach. Dnia 15 grudnia wystąpił w zawodach pucharu świata w Engelbergu i tam zajął 28. lokatę[4] [5] . W Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym[6] . Dwa dni później powtórzył ten wynik w konkursie drużynowym[7] . W 2015 został brązowym medalistą MŚ w Falun w drużynie.
29 stycznia 2021 roku Murańka skoczył 153 metry podczas kwalifikacji do pierwszego konkursu w turnieju Willingen Six i tym samym pobił o jeden metr dotychczasowy rekord skoczni Mühlenkopfschanze w Willingen należący do Janne Ahonena i Jurija Tepeša [8] .
10 września 2024 roku ogłosił zakończenie kariery[9] .
Indywidualnie
Drużynowo
Starty K. Murańki na mistrzostwach świata – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 17. 21 lutego 2015 Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 92,0 m 88,0 m 220,2 pkt 32,5 pkt Rune Velta 20. 26 lutego 2015 Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 123,0 m 113,5 m 205,6 pkt 63,1 pkt Severin Freund 3. 28 lutego 2015 Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[a] 120,5 m 128,0 m 848,1 pkt (212,1 pkt ) 24,5 pkt Norwegia 36. 27 lutego 2021 Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 93,0 m – 108,0 pkt 160,8 pkt Piotr Żyła
Indywidualnie
Drużynowo
Starty K. Murańki na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca 25. 14-15 marca 2014 Harrachov Čerťák K-185 HS-205 indywid. 174,5 m 166,5 m –[c] –[c] 316,9 pkt 74,1 pkt Severin Freund 26. 15-16 stycznia 2016 Tauplitz Kulm K-200 HS-225 indywid. 198,0 m 174,5 m 142,0 m –[c] 519,1 pkt 243,1 pkt Peter Prevc 5. 17 stycznia 2016 Tauplitz Kulm K-200 HS-225 druż.[b] 203,0 m 170,0 m 1211,9 pkt (290,7 pkt ) 255,8 pkt Norwegia
Indywidualnie
Drużynowo
Starty K.Murańki na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 26. 28 stycznia 2010 Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 indywid. 94,0 m 95,5 m 223,0 pkt 59,5 pkt Michael Hayböck 5. 30 stycznia 2010 Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 druż.[d] 97,0 m 96,0 m 916,0 pkt (231,5 pkt ) 114,5 pkt Austria 11. 28 stycznia 2011 Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 89,5 m 90,0 m 226,5 pkt 28,5 pkt Władimir Zografski 4. 30 stycznia 2011 Otepää Tehvandi K-90 HS-100 druż.[e] 91,5 m 88,0 m 871,0 pkt (226,0 pkt ) 49,5 pkt Austria 6. 23 lutego 2012 Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 indywid. 103,5 m 105,5 m 263,5 pkt 23,0 pkt Nejc Dežman 2. 25 lutego 2012 Erzurum Kiremitliktepe K-95 HS-109 druż.[f] 103,5 m 101,0 m 985,5 pkt (257,5 pkt ) 3,0 pkt Norwegia 2. 24 stycznia 2013 Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 101,0 m 96,0 m 264,0 pkt 19,5 pkt Jaka Hvala 2. 26 stycznia 2013 Liberec Ještěd K-90 HS-100 druż.[g] 97,0 m 105,0 m 1062,0 pkt (275,0 pkt ) 24,5 pkt Słowenia 8. 31 stycznia 2014 Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 85,5 m 102,0 m 218,0 pkt 13,5 pkt Jakub Wolny 1. 1 lutego 2014 Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż.[h] 100,5 m 93,0 m 1027,0 pkt (239,9 pkt ) –
Indywidualnie
Drużynowo
Starty K. Murańki na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 4. 15 lutego 2011 Liberec Ještěd K-90 HS 100 indywid. 101,5 m 91,5 m 256,0 pkt 38,5 pkt Jarkko Määttä 1. 17 lutego 2011 Liberec Ještěd K-90 HS 100 druż.[i] 98,0 m 92,5 m 913,5 pkt –
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 3 marca 2012 Lahti Salpausselkä K-90 HS-97 druż.[j] 86,5 m 88,5 m 877,5 pkt (213,3 pkt) 3. 14,1 pkt Austria 2. 22 marca 2014 Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 druż.[k] 118,5 m 126,5 m 1007,6 pkt (237,7 pkt) 2. 38,0 pkt Austria 3. 21 listopada 2020 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 druż.[l] 122,0 m 126,0 m 1061,5 pkt (252,4 pkt) 3. 16,5 pkt Austria
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej Sezon Miejsce[11] 2021 29.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 26 sierpnia 2017 Hakuba Olimpijska K-120 HS-131 122,5 m 127,5 m 262,4 pkt 3. 10,0 pkt Junshirō Kobayashi
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP Źródło[11] 2016 6 Legenda 1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 29 stycznia 2012 Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 132,0 m 129,5 m 248,2 pkt 3. 11,5 pkt Anže Lanišek 2. 8 grudnia 2012 Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 131,5 m 128,5 m 245,5 pkt 2. 16,0 pkt Stefan Kraft 3. 9 grudnia 2012 Ałmaty Gornyj Gigant K-125 HS-140 129,5 m 133,0 m 252,0 pkt 2. 3,8 pkt Stefan Kraft 4. 7 lutego 2014 Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 129,5 m 127,0 m 251,5 pkt 1. — 5. 10 stycznia 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 119,5 m — 123,3 pkt 2. 0,6 pkt Jan Ziobro 6. 11 stycznia 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,0 m — 125,4 pkt 2. 0,7 pkt Maciej Kot 7. 25 stycznia 2015 Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-139 141,5 m — 130,8 pkt 1. — 8. 7 stycznia 2017 Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 133,0 m 137,0 m 264,1 pkt 3. 19,8 pkt Johann André Forfang 9. 26 lutego 2017 Iron Mountain Pine Mountain K-120 HS-133 140,5 m 133,5 m 259,2 pkt 2. 0,3 pkt Stefan Huber 10. 25 stycznia 2020 Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 135,5 m 130,0 m 213,8 pkt 2. 7,0 pkt Clemens Leitner 11. 26 stycznia 2020 Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 138,0 m 133,0 m 225,3 pkt 1. — 12. 6 stycznia 2024 Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-125 HS-142 132,0 m 136,0 m 261,7 pkt 3. 15,3 pkt Constantin Schmid
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota 1. 21 września 2013 Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,5 m 132,5 m 256,3 pkt 2. 22 września 2013 Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,0 m 144,0 m 274,0 pkt 3. 9 sierpnia 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 126,0 m 121,5 m 224,9 pkt 4. 28 sierpnia 2015 Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 98,0 m 97,0 m 233,6 pkt 5. 7 lipca 2017 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 108,0 m 112,0 m 284,7 pkt 6. 8 lipca 2017 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 108,5 m 108,5 m 253,6 pkt 7. 10 sierpnia 2019 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 125,5 m 128,0 m 257,8 pkt 8. 11 sierpnia 2019 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 131,0 m 134,0 m 265,4 pkt 9. 14 września 2019 Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,0 m – 119,1 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 21 września 2013 Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,5 m 132,5 m 256,3 pkt 1. – 2. 22 września 2013 Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 131,0 m 144,0 m 274,0 pkt 1. – 3. 9 sierpnia 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 126,0 m 121,5 m 224,9 pkt 1. – 4. 28 sierpnia 2015 Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 98,0 m 97,0 m 233,6 pkt 1. – 5. 29 sierpnia 2015 Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 100,5 m 100,0 m 232,1 pkt 2. 0,4 pkt Clemens Aigner 6. 7 lipca 2017 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 108,0 m 112,0 m 284,7 pkt 1. – 7. 8 lipca 2017 Kranj Bauhenk K-100 HS-109 108,5 m 108,5 m 253,6 pkt 1. – 8. 18 sierpnia 2017 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 97,5 m 101,0 m 250,3 pkt 2. 0,5 pkt Aleksander Zniszczoł 9. 19 sierpnia 2017 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 128,0 m 130,5 m 278,7 pkt 2. 1,2 pkt Miran Zupančič 10. 20 sierpnia 2017 Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 99,0 m 98,0 m 240,3 pkt 3. 5,1 pkt Maximilian Steiner 11. 10 sierpnia 2019 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 125,5 m 128,0 m 257,8 pkt 1. – 12. 11 sierpnia 2019 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 131,0 m 134,0 m 265,4 pkt 1. – 13. 16 sierpnia 2019 Frenštát Areal Horečky K-95 HS-106 100,5 m 99,5 m 248,0 pkt 3. 0,8 pkt Joakim Aune 14. 14 września 2019 Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,0 m – 119,1 pkt 1. – 15. 22 września 2019 Stams Brunnentalschanzen K-105 HS-115 109,0 m 113,0 m 248,5 pkt 2. 6,1 pkt Taku Takeuchi 16. 28 września 2019 Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 132,0 m 129,0 m 248,6 pkt 2. 13,2 pkt Domen Prevc 17. 29 września 2019 Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 133,0 m 138,5 m 248,8 pkt 2. 11,2 pkt Domen Prevc
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota 1. 16 stycznia 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 101,5 m 102,5 m 260,5 pkt 2. 17 stycznia 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 107,0 m 95,5 m 248,0 pkt[m] 3. 4 marca 2023 Oberhof Rennsteigschanze K-90 HS-100 98,0 m 93,5 m 263,5 pkt 4. 27 sierpnia 2023 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 104,0 m 100,0 m 256,7 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca 1. 11 października 2008 Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 113,5 m 110,0 m 252,8 pkt 2. 5,3 pkt Pascal Bodmer 2. 12 października 2008 Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 115,5 m 113,0 m 262,3 pkt 2. 6,5 pkt Anders Fannemel 3. 16 stycznia 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 101,5 m 102,5 m 260,5 pkt 1. – 4. 17 stycznia 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 107,0 m 95,5 m 248,0 pkt 1. [m] – 5. 4 marca 2023 Oberhof Rennsteigschanze K-90 HS-100 98,0 m 93,5 m 263,5 pkt 1. – 6. 26 sierpnia 2023 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 102,5 m 105,0 m 266,8 pkt 3. 1,7 pkt Niklas Bachlinger 7. 27 sierpnia 2023 Szczyrk Skalite K-95 HS-104 104,0 m 100,0 m 256,7 pkt 1. –
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
Zimowe mistrzostwa Polski seniorów (indywidualnie) Opracowano na podstawie[14] .
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 2. 26 grudnia 2007 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 126,0 m 125,0 m 251,8 pkt 13,6 pkt Kamil Stoch 19. 18 marca 2008 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 115,5 m 101,5 m 178,1 pkt 95,6 pkt Adam Małysz 19. 20 marca 2008 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 79,5 m 80,0 m 204,0 pkt 41,5 pkt Adam Małysz 6. 14 lutego 2009 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 119,5 m 108,5 m 197,9 pkt 33,5 pkt Kamil Stoch 6. 26 grudnia 2009 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 93,0 m 95,5 m 222,5 pkt 33,5 pkt Adam Małysz 11. 19 lutego 2011 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 96,5 m 88,5 m 215,0 pkt 43,5 pkt Kamil Stoch 6. 25 marca 2012 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 114,0 m 130,5 m 235,6 pkt 50,3 pkt Kamil Stoch 8. 27 marca 2013 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 126,5 m 122,5 m 276,5 pkt 40,3 pkt Maciej Kot 6. 23 grudnia 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 114,5 m 117,5 m 209,6 pkt 45,5 pkt Piotr Żyła 7. 24 marca 2015 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 116,5 m 144,0 m[n] 241,4 pkt 68,7 pkt Kamil Stoch 9. 22 marca 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 124,5 m 122,0 m 239,2 pkt 34,2 pkt Maciej Kot 6. 26 grudnia 2016 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 125,5 m 127,0 m 247,0 pkt 26,4 pkt Piotr Żyła 10. 22 grudnia 2020 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 115,5 m – 127,8 pkt 28,5 pkt Tomasz Pilch 8. 23 grudnia 2021 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 134,0 m 128,5 m 285,4 pkt 27,9 pkt Kamil Stoch 7. 22 grudnia 2022 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 118,5 m 123,0 m 244,4 pkt 55,8 pkt Kamil Stoch
Letnie mistrzostwa Polski seniorów (indywidualnie) Opracowano na podstawie[14] .
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca 9. 13 października 2007 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 116,0 m 118,5 m 216,6 pkt 55,3 pkt Adam Małysz 3. 14 października 2007 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 88,0 m 82,0 m 230,5 pkt 22,5 pkt Adam Małysz 4. 27 września 2008 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 123,5 m 122,5 m 242,3 pkt 36,3 pkt Adam Małysz 22. 10 października 2009 Zakopane Średnia Krokiew K-85 HS-94 78,0 m 78,5 m 196,0 pkt 50,0 pkt Adam Małysz 12. 11 października 2009 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 117,0 m 118,5 m 218,9 pkt 45,8 pkt Adam Małysz 11. 23 lipca 2010 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 92,5 m 87,0 m 204,5 pkt 58,0 pkt Adam Małysz 12. 25 lipca 2010 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 105,5 m 119,0 m 197,6 pkt 80,5 pkt Adam Małysz 14. 17 września 2011 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 113,5 m 107,5 m 189,3 pkt 64,1 pkt Kamil Stoch 2. 1 września 2013 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 101,0 m 100,0 m 261,5 pkt 5,0 pkt Dawid Kubacki 4. 8 września 2013 Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 126,5 m 126,5 m 252,4 pkt 11,4 pkt Jan Ziobro 10. 19 lipca 2014 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 120,0 m 121,0 m 229,8 pkt 49,8 pkt Kamil Stoch 10. 11 października 2014 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 94,5 m 96,5 m 230,0 pkt 46,0 pkt Piotr Żyła 2. 18 lipca 2015 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 129,0 m 128,0 m 261,6 pkt 5,0 pkt Dawid Kubacki 8. 9 października 2015 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 96,5 m 102,0 m 245,5 pkt 23,0 pkt Dawid Kubacki 3. 8 października 2016 Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 122,5 m 122,5 m 244,7 pkt 47,7 pkt Maciej Kot 6. 27 października 2018 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 128,5 m 131,5 m 275,3 pkt 45,3 pkt Dawid Kubacki 8. 12 października 2019 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 97,5 m 98,0 m 237,0 pkt 29,4 pkt Piotr Żyła 3. 17 października 2020 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 96,0 m 99,5 m 260,2 pkt 2,5 pkt Dawid Kubacki 2. 28 października 2021 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 102,0 m 104,0 m 271,7 pkt 7,5 pkt Piotr Żyła 8. 18 października 2022 Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 102,0 m 92,5 m 279,0 pkt 30,3 pkt Dawid Kubacki 9. 21 października 2023 Szczyrk Skalite K-95 HS-106 96,0 m 93,5 m 252,5 pkt 45,1 pkt Dawid Kubacki
Życie prywatne Jego ojciec, Krzysztof Murańka był w młodości biathlonistą[15] . 28 sierpnia 2014 jego narzeczona Agnieszka urodziła syna Klemensa[16] . 25 kwietnia 2015 roku wziął z nią ślub. 4 stycznia 2021 roku na świat przyszedł drugi syn skoczka Jan[17] .
Uwagi ↑ a b Skład zespołu: Piotr Żyła , Klemens Murańka, Jan Ziobro i Kamil Stoch ↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Klemens Murańka, Dawid Kubacki i Stefan Hula ↑ a b c Seria konkursowa została odwołana. ↑ a b Skład zespołu: Dawid Kubacki , Klemens Murańka, Grzegorz Miętus i Krzysztof Miętus ↑ a b Skład zespołu: Krzysztof Miętus , Tomasz Byrt , Klemens Murańka i Andrzej Zapotoczny ↑ a b Skład zespołu: Tomasz Byrt , Bartłomiej Kłusek , Klemens Murańka i Aleksander Zniszczoł ↑ a b Skład zespołu: Bartłomiej Kłusek , Krzysztof Biegun , Aleksander Zniszczoł i Klemens Murańka ↑ a b Skład zespołu: Jakub Wolny , Aleksander Zniszczoł , Krzysztof Biegun i Klemens Murańka ↑ a b Skład zespołu: Krzysztof Biegun , Mateusz Kojzar , Aleksander Zniszczoł i Klemens Murańka ↑ Skład zespołu: Maciej Kot , Klemens Murańka, Aleksander Zniszczoł i Kamil Stoch ↑ Skład zespołu: Maciej Kot , Piotr Żyła , Klemens Murańka i Kamil Stoch ↑ Skład zespołu: Piotr Żyła , Klemens Murańka, Dawid Kubacki i Kamil Stoch ↑ a b ex aequo z Grzegorzem Miętusem ↑ Skok podparty
Przypisy ↑ a b c Klemens MURAŃKA - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-09-12]. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-09-12]. ↑ Younger and older winner. fis-ski.com. [dostęp 2010-07-23]. (ang. ) . ↑ Tadeusz Mieczyński: Problemy ze wzrokiem Klemensa Murańki. skijumping.pl, 2012-08-08. [dostęp 2012-11-17]. ↑ Tadeusz Mieczyński: Klemens Murańka powraca do treningów. skijumping.pl, 2012-10-09. [dostęp 2012-11-17]. ↑ Paweł Stawowczyk: MŚJ: Złoty Hvala, srebrny Murańka, Kłusek tuż za podium. skokinarciarskie.pl, 2013-01-24. [dostęp 2013-01-24]. ↑ Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem!. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-27]. ↑ Murańka przebił Małysza. Kosmiczny rekord skoczni - zobacz wideo. onet.pl, 2021-01-29. [dostęp 2021-01-29]. ↑ Dominik Formela: Klemens Murańka zakończył karierę!. skijumping.pl, 2024-09-10. [dostęp 2024-09-12]. ↑ a b c d MURANKA Klemens - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-19]. (ang. ) . ↑ a b c d e f g h i j k l Adam Kwieciński: MURANKA Klemens 1994.08.31 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-09-12]. ↑ MURANKA Klemens - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-10-08]. (ang. ) . ↑ MURANKA Klemens - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-15]. (ang. ) . ↑ a b Mistrzostwa Polski. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-11-05]. ↑ Krzysztof Murańka o sukcesie swojego syna ↑ Klemens Murańka pokazał syna. onet.pl , 4 października 2014. ↑ Skoki narciarskie. Klemens Murańka został ojcem po raz drugi. Skoczek pochwalił się w sieci [online], 4 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-05] .
Bibliografia MURANKA Klemens - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-09-12]. (ang. ) . Adam Kwieciński: MURANKA Klemens 1994.08.31 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-09-12]. Złoty medal Srebrny medal Brązowy medal
Zwycięzcy edycji zimowych Zwycięzcy edycji letnich
Narciarstwo klasyczne Narciarstwo alpejskie Biathlon Indywidualnie Sztafeta/Drużynowo Srebro Brąz 1965: sztafeta: Stanisław Szczepaniak , Józef Rubiś , Józef Gąsienica-Sobczak 1971: sztafeta: Józef Różak , Andrzej Rapacz , Aleksander Klima , Józef Stopka 1975: sztafeta: Jan Szpunar , Andrzej Rapacz , Ludwik Zięba , Wojciech Truchan 1993: drużyna: Zofia Kiełpińska , Krystyna Liberda , Anna Stera , Helena Mikołajczyk 1997: drużyna: Wiesław Ziemianin , Jan Ziemianin , Wojciech Kozub, Tomasz Sikora
Łyżwiarstwo szybkie Wielobój Wielobój sprinterski Dystanse
Łyżwiarstwo figurowe Short track Saneczkarstwo Snowboarding
VIAF : 313026294 PLWABN: 9810639502605606