Kościół św. Izydora w Pławanicach

Kościół św. Izydora
A/319 z dnia 15.05.1967
kościół filialny
Ilustracja
Widok ogólny kościoła i dzwonnicy
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Pławanice

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Diecezja

Diecezja lubelska

Wezwanie

św. Izydor

Historia
Data zakończenia budowy

1828

Data poświęcenia

1828

Aktualne przeznaczenie

czynny kościół

Poprzednie wyznanie

prawosławie

Fundator

Klemens Grodzicki

Dane świątyni
Styl

klasycyzm

Ołtarz
• liczba ołtarzy


1

Liczba naw

1

Położenie na mapie gminy Kamień
Mapa konturowa gminy Kamień, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Izydora”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Izydora”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Izydora”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Izydora”
Ziemia51°07′32,2″N 23°39′13,7″E/51,125611 23,653806
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Izydora w Pławanicach – rzymskokatolicki kościół w Pławanicach, wzniesiony w 1828 jako cerkiew unicka, następnie prawosławna.

Cerkiew unicką w Pławanicach ufundował w 1828 Klemens Grodzicki[1]. Po wymuszonej przez władze carskie likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875 została zamieniona na cerkiew prawosławną[2]. W 1877 świątynia została częściowo przebudowana w partii dachów, zaś w 1896 - odremontowana[1]. Po I wojnie światowej była nadal użytkowana przez parafię prawosławną[3]. Po II wojnie światowej i wysiedleniach prawosławnej ludności ukraińskiej z ziemi chełmskiej świątynia została przekazana Kościołowi rzymskokatolickiemu. W latach 1979–1981 była cerkiew została częściowo przebudowana, ok. 1986 drewniany przedsionek obiektu został rozebrany, a następnie wzniesiono przedsionek murowany, zmieniono również konstrukcję zakrystii[1]. Świątynia pławanicka jest kościołem filialnym parafii św. Michała Archanioła w Kamieniu[2].

Jest to świątynia dwudzielna (takie rozplanowanie było powszechne we wznoszonych w I poł. XIX w. unickich cerkwiach w regionie, budowanych z fundacji prywatnych[4]), z kwadratową nawą krytą dachem dwuspadowym, na którym znajduje się sygnaturka z pojedynczą cebulastą kopułką. Pomieszczenie ołtarzowe orientowanej cerkwi zamknięte jest poligonalnie[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 145. ISBN 83-232-1463-8.
  2. ↑ a b Parafia: Kamień Lubelski, pw. św. Michała Archanioła. [dostęp 2013-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-23)].
  3. ↑ G.J. Pelica: Kościół prawosławny w województwie lubelskim (1918-1939). Lublin: Fundacja Dialog Narodów, 2007, s. 42-44. ISBN 978-83-925882-0-7.
  4. ↑ P. Cynalewska-Kuczma: Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 63. ISBN 83-232-1463-8.
  • p
  • d
  • e
Cerkwie w Chełmie i powiecie chełmskim
Chełm
powiat chełmski