Kościół Najświętszej Maryi Panny i św. Jacka w Klimontowie
A.678/1-3 (zespół klasztorny dominikanów) z dnia 3.03.1972 i 14.06.1977[1] | |||||||||||
Kościół rektoralny | |||||||||||
Widok od strony bocznej | |||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | św. Jacka, N.M.P. | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Klimontowa | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego | |||||||||||
Położenie na mapie gminy Klimontów | |||||||||||
50°39′35″N 21°26′51″E/50,659722 21,447500 | |||||||||||
|
Kościół Najświętszej Maryi Panny i św. Jacka w Klimontowie – podominikański kościół na terenie klasztoru w Klimontowie.
Budynek kościoła zajmuje wnętrze wielobocznej działki leżącej na wzgórzu w pn.- zach. części Klimontowa. Rzymskokatolicka świątynia ufundowana przez Jana Zbigniewa Ossolińskiego w 1613 roku. Archotektonicznie łączy formy późnogotyckie, manierystyczne i wczesnobarokowe. Pierwotnie kościół wybudowany został w stylu późnorenesansowym na bryle gotyckiej.Twórcami warsztatu muratorskiego są Gaspar i Sebastian Fodigowie, uznani włosscy artyści osiadli w Chęcinach na pocz. XVII wieku[2]. Po I wojnie światowej wykorzystywano budynki w celach edukacyjnych. Do 2005 roku miesiło się tam Liceum Ogólnokształcące. Dekretem biskupa sandomierskiego Andrzeja Dzięgi z dnia 31 stycznia 2006 roku podominikańska świątynia zyskała miano kościoła rektoralnego parafii św. Józefa[3]. Kościół znajduje się na trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba.
Zabytki
Ołtarz wykonany jest w stylu barokowym, nawy boczne, ambona i konfesjonały w stylu rokoko. Ponadto w kościele znajdują się:
- malowana szafa Bractwa Różańcowego z 4 ćw. XVII w. i ołtarz św. Krzyża z ok. 1650 r. o obudowie z motywem drzewa Jessego (oba wyróżniają się rzadkim, programem ikonograficznym),
- moskiewska ikona Matki Bożej z Jezusem z ok. XIV w.
- zespół obiektów snycerki i stolarki rokokowej wykonany przez Jana Nowakowskiego z warsztatem (jednego z najlepszych działających w województwie sandomierskim w 4 ćw. XVIII – pocz. XIX wieku, naśladowców stylistyki Macieja Polejowskiego).
Prace renowacyjne
Świątynia została poddana restauracji w 1901 r., jak również w latach 90. XX w. i na początku XXI w. W trakcie prac remontowych odkryto w 1999 r. pod posadzką kruchty doczesne szczątki członków rodu Ossolińskich, w tym fundatora klasztoru. Prowadząca od 1992 r. prace konserwatorskie Elżbieta Graboś odsłoniła m.in. gmerki budowniczych świątyni Kacpra i Sebastiana Fodygów[4].
Konwent dominikański
Jan Ossoliński, chcąc odrobić straty poniesione przez Kościół na okolicznych terenach (do 1620 w Goźlicach był zbór kalwiński), podjął w 1613 r. decyzję o sprowadzeniu do Klimontowa Zakon Kaznodziejski. Po 1795 roku przemieniono budynki klasztorne na lazaret wojskowy. W 1878, po kolejnym pożarze miasta, wprowadziło się do budynku kilkanaście biednych rodzin i sąd ziemski. W budynku klasztoru żyło kilkunastu braci zakonnych. Ostatni – Korneli Mikusiński – zmarł w 1901 r[5].
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024, s. 51 [dostęp 2016-01-11] .
- ↑ d. zespół klasztorny Dominikanów, Klimontów – Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2019-08-20] (pol.).
- ↑ Redaktor, Kościół p.w. św. Jacka oraz Podominikański zespół klasztorny [online], Klimontów wita [dostęp 2019-08-20] (pol.).
- ↑ RedxMCH, Klimontów – Rektorat NMP [online], Diecezja Sandomierska, 30 kwietnia 2017 [dostęp 2019-08-20] (pol.).
- ↑ Klasztor podominikański i kościół św. Jacka w Klimontowie – www.klimontow.net [online], www.klimontow.net [dostęp 2019-08-20] .
Bibliografia
- Turystyczna strona Klimontowa. [dostęp 2010-08-05].
- Sandomierskie klimaty. [dostęp 2010-08-05].