Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Dziśnie

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Dziśnie
w stanie ruiny
Касцёл Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі y Дзісну
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Dzisna

Wyznanie

katolickie

Kościół

Kościół łaciński

Parafia

Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Dziśnie

Wezwanie

Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

8 grudnia

Historia
Data zakończenia budowy

1773

Data poświęcenia

1851, 1883

Data zamknięcia

1831 (1833), 1939

Data zniszczenia
• przez

1882, 1941, 1944, 1958
pożar, działania wojenne, Armię Czerwoną

Data odbudowy

1883, 2007-

Dane świątyni
Styl

barok

Świątynia
• materiał bud.
• długość
• szerokość


• cegła
35 m
16 m

Ołtarz
• liczba ołtarzy


5

Liczba naw

1

Nawa główna
• szerokość


16 m

Dzwonnica
• typ dzwonnicy


wolnostojąca

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Dziśnie''w stanie ruiny''”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Dziśnie''w stanie ruiny''”
Ziemia55°34′08,5″N 28°12′51,9″E/55,569028 28,214417
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Dziśniekościół parafialny w Dziśnie.

Historia

Świątynię na miejscu drewnianego kościoła wybudowali w 1773 r. franciszkanie konwentualni w stylu barokowym. Murowany budynek ma 35 m długości, 16 m szerokości oraz ściany o grubości 1,5 m. W 1818 r. wybudowano również murowany klasztor. Po upadku powstania listopadowego, w 1831 r. (wg innych źródeł w 1833 r.) kościół został zamknięty, a zakonnicy zmuszeni do opuszczenia miasta. Z powodu trudności w przebudowie świątyni na prawosławną, w 1839 r. przekazano ją katolickiej diecezji mińskiej. W 1851 r. została konsekrowana przez biskupa wileńskiego Wacława Żylińskiego. Kościół znacznie ucierpiał podczas pożaru w 1882 r., jednak w następnym roku został odbudowany dzięki ks. Piotrowi Walickiemu i przez niego poświęcony. Kościół nie ucierpiał podczas I wojny światowej. W 1938 r. kościół ponownie przejęli franciszkanie, ale rok później, po agresji Armii Czerwonej na Polskę, ich praca duszpasterska została przerwana, a ks. Walerian Michno aresztowany przez NKWD i wywieziony. Z początkiem lipca 1941 r., kiedy wojska niemieckie doszły nad Dźwinę i przechodził tędy front, spłonęła plebania, dzwonnica, dach kościoła oraz wyposażenie jego wnętrza. Niemcy zabrali dzwony, a ruiny dzwonnicy i klasztoru mieszkańcy rozebrali z przeznaczeniem na materiał budowlany. Kościół ucierpiał również podczas pożaru miasta w czerwcu 1944 r. w wyniku ostrzału przez Armię Czerwoną.

Fasada kościoła na pocz. XX w.

Po zakończeniu II wojny światowej katolicy mieszkający w mieście chcieli odbudować świątynię, ale nie pozwoliły na to władze komunistyczne. W 1958 r. żołnierze Armii Czerwonej wysadzili kościół w powietrze razem z grobami, które znajdowały się w podziemiach. Według miejscowych uczyniono tak, aby nie "drażnić" wodza rewolucji Włodzimierza Lenina, którego pomnik znajdował się niedaleko kościoła[1]. Ocalały jedynie trzy ściany budynku, wschodnia, frontowa ściana została zburzona. W następnych latach w kościele znajdowało się miejskie wysypisko śmieci i strzelnica milicji.

W 2003 r. (wg innych źródeł w latach 80. XX w.[2]) z funduszy polskiej parafii, do południowej ściany budynku, w miejscu dawnej zakrystii, dobudowano przybudówkę z przeznaczeniem na kaplicę. Odbywały się w niej nabożeństwa w niedziele i święta. W 2006 r. Austria zaoferowała pomoc finansową w odbudowie kościoła, którą rozpoczęto w maju 2007 r. W 2012 r. budynek został pokryty dachem. Kościół znajdował się wówczas na liście historyczno-kulturalnych zabytków Białorusi, co oznaczało, że 25 % kosztów odbudowy poniosłyby władze białoruskie. Aby to nie nastąpiło, obiekt skreślono z listy. Trzy krzyże na odbudowanej fasadzie poświęcił biskup Władysław Blin[3].

  • Galeria
  • Dzwonnica przed 1939 r.
    Dzwonnica przed 1939 r.
  • Wnętrze kościoła w 1936 r.
    Wnętrze kościoła w 1936 r.
  • Kościół podczas odbudowy w 2009 roku
    Kościół podczas odbudowy w 2009 roku

Zobacz też

Przypisy

  1. Niedziela.pl - Artykuł - „Panno Święta, co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie...” (cz. 2) [online], www.niedziela.pl [dostęp 2018-06-15]  (pol.).
  2. Дзісна — парафія Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі [online] [dostęp 2018-06-15]  (biał.).
  3. Міёрскія навіны> Версія для друку> Католичество в Дисне [online], mijory.by [dostęp 2020-05-14] .

Bibliografia

  • Strona catholic.by
  • Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP na stronie internetowej radzima.org
  • Kościół i parafia katolicka Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny na stronie internetowej radzima.net