Kościół Przemienienia Pańskiego w Radoczy

Kościół Przemienienia Pańskiego w Radoczy
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Radocza

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Przemienienia Pańskiego w Radoczy

Wezwanie

Przemienienia Pańskiego

Historia
Data zakończenia budowy

1535

Dane świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• drewno

Położenie na mapie gminy Tomice
Mapa konturowa gminy Tomice, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Radoczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Radoczy”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Radoczy”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Przemienienia Pańskiego w Radoczy”
Ziemia49°55′06,7″N 19°28′18,0″E/49,918528 19,471667
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Radoczy – drewniany kościół parafialny parafii Przemienienia Pańskiego w Radoczy. Z początku XVI wieku, przebudowywany w XVIII, XIX i XX wieku. Znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego.

Historia

Budowę kościoła ukończono w 1535 roku, a w latach 1568–1598 służył ewangelikom kalwińskim za sprawą miejscowego dziedzica, Jerzego Ajchingera. Ponownie konsekrowany został przez katolickiego biskupa Mikołaja Oborskiego w roku 1624. Pierwszy poważny remont kościoła nastąpił pod koniec XVIII wieku, renowację w latach 1770–1804 zleciła ówczesna właścicielka miejscowości, Justyna Żarnowieckia. W 1897 roku na dachu dobudowano sygnaturkę. Następna gruntowna modernizacja nastąpiła w 1913 roku, m.in. wybudowano nową wieżę. W 1980 roku stan techniczny kościoła (zbutwiały zrąb) wymusił już nie remont a demontaż kościoła. Zanim to jednak uczyniono dokonano pomierzeń, by móc możliwie najwierniej go odtworzyć. Prace te trwały od 1 lipca 1981 do grudnia 1985 roku. Z kościoła sprzed demontażu pozostały oryginalne jedynie cztery słupy nośne słupowej konstrukcji wieży z początku XX wieku. 31 października 1999 roku arcybiskup Franciszek Macharski powtórnie konsekrował kościół.

W rejestrze zabytków nieruchomych województwa małopolskiego znajduje się słupowa konstrukcja wieży kościoła[1].

Architektura

Kościół jest orientowany. Do położonego we wschodniej części kościoła wielobocznie zamkniętego prezbiterium przylega murowana zakrystia, tworząca przedłużenie podłużnej osi, szerszej, wydłużonej nawy. Prezbiterium i nawa przykryte są wspólnym jednokalenicowym dachem, krytym eternitem. Położona w zachodniej części kościoła wieża zwieńczona jest dachem strzelistym.

Wnętrze

Nad nawą i prezbiterium znajduje się płaski strop, podobnie jak ściany wykonany ze świeżego drewna. W stropie nawy zaskrzynienia oparte na słupach. W barokowym ołtarzu głównym wykonanym w latach 1865–1870 mieści się obraz Przemieniania Pańskiego. Pozostałe dwa ołtarze boczne również barokowe.

Przypisy

  1. ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01] .

Bibliografia

  • Magdalena Michniewska, Artur Michniewski, Marta Duda, Sebastian Wypych: Kościoły drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wyd. 2. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2006, s. 39. ISBN 83-89188-43-0.
  • Historia parafii. [w:] www.radocza.pl [on-line]. [dostęp 2011-12-11].