Konstancja Rzewuska
Portret Antona Graffa z 1789 | |||
Szreniawa bez Krzyża | |||
Rodzina | |||
---|---|---|---|
Data urodzenia | 1761 | ||
Data i miejsce śmierci | 11 października 1840 | ||
Ojciec | Stanisław Lubomirski | ||
Matka | Izabela Lubomirska | ||
Mąż | Seweryn Rzewuski | ||
Dzieci | Wacław Seweryn Rzewuski Maria Waldstein-Wartenberg | ||
Odznaczenia | |||
|
Konstancja Małgorzata z Lubomirskich Rzewuska (ur. 1761, zm. 11 października 1840 w Kamieńcu Podolskim[1]) – polska szlachcianka, córka Stanisława i Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej.
Życiorys
Malarka amatorka, ok. 1780 roku, wykonała szereg rysunków, świadczących o dobrej technice i talencie. Zachowała się akwaforta: popiersie brodatego starca. W roku 1782 poślubiła kuzyna Seweryna Rzewuskiego i została matką Wacława. Odznaczona Orderem Krzyża Gwiaździstego. Roztrwoniła majątek odziedziczony po matce, od 1817 mieszkała w Podhorcach po konfiskacie majątku syna za udział w powstaniu listopadowym zamieszkała w Kamieńcu Podolskim ostatnie lata życia spędziła w niedostatku[2].
Prawem spadku i posagu nabyła klucz grzymałowski (m.in. Faszczówkę)[3].