Ksawery Tłoczyński

Ksawery Tłoczyński
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1919
Poznań

Data i miejsce śmierci

4 października 1985
Warszawa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)
Grób Ksawerego Tłoczyńskiego na cmentarzu Powązkowskim

Ksawery Tłoczyński (ur 17 grudnia 1919 w Poznaniu, zm. 4 października 1985 roku w Warszawie) – polski tenisista brat Ignacego.

Życiorys

Urodził się 17 grudnia 1919 w Poznaniu[1]. Karierę rozpoczynał jako czołowy polski junior drugiej połowy lat trzydziestych. W 1937 roku w Krakowie na mistrzostwach Polski w tej kategorii wiekowej wywalczył tytuły i w singlu, i w deblu, a w poprzednich latach dwa razy był wicemistrzem w grze podwójnej.

W okresie okupacji był aktywnym członkiem Armii Krajowej. W oddziale, w którego członkami było wielu sportowców, z jego bratem na czele, a także kilku młodych tenisistów Legii. polski seniorów 1939 doszedł do półfinałów debla i miksta oraz ćwierćfinału. Podczas okupacji działał w konspiracji i trenował tenis. Podczas powstania warszawskiego walczył w stopniu podchorążego ps Orlik[2]. Wyróżnił się podczas brawurowego ataku na koszary przy ul Koszykowej zwanego akcją tenisistów. Za atak został uhonorowany Krzyżem Walecznych i awansowany na stopień oficerski[3]. Po wojnie pozostał w Polsce i został dwukrotnym mistrzem Polski w deblu. W latach sześćdziesiątych był członkiem Zarządu Polskiego Związku Tenisowego.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 102-5-25)[4].

Bibliografia

  • Ksawery Tłoczyński
  • Biogramy powstańcze Ksawery Tłoczyński

Przypisy

  1. https://historiapolskiegotenisa.pl/ksawery-tloczynski/153_12391_0
  2. Ksawery Tłoczyński.
  3. Ksawery Tłoczyński.
  4. Cmentarz Stare Powązki: JANINA POLAKOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-08-12] .